Kendisiyle kundaktan beri tanışırız. Annelerimiz bizi birlikte büyüttü.
Hatta benim yüzümden az daha ölüyordu. Sitenin havuzunda itmiştim, ayağı kayıp başını taşa çarpmıştı. Daha sonra bütün sevgililerimle aramı neredeyse o yaptı. Erkek arkadaşlarımın bilmediği dert ve sorunlarımı bilir.
Ama son zamanlarda dehşet içinde bir şey fark ettim. Bu kız benden resmen hoşlanıyor abla! Yakınlaşmaları, dokunuşları, imalı sözleri hiç de eskisi gibi masumca değil. Şimdi sorumu soruyorum;
Ne yapayım abla, dostluğunu kaybetmek istemem!
Rumuz; Bulutsuzluk özlemiBENCE EVLENİN...
S.U. CEVAP; Şaka yapmıyorum, hakikaten evlen sen bu kızla... Kiminle flört edersen et ama sonunda bu kızı al. Çünkü dikkat ettim, "Kız kardeşim gibi görüyorum" demiyorsun. Tam tersi sözünü ettiğin, yıllara dayanan sıkı bir 'dostluk!' Ki evliliklerde eşler arasında olması gereken ilk şart. İlişkilerde ise dostluk olmadan ne sabır oluşuyor ne anlayış! Kaldı ki siz birbirinizi manyak derecede tanıyorsunuz.Gizem yok, sır yok, "Şimdi bu kadın ne düşünüyor acaba" demeler yok. Yani sebep-sonuç ilişkisini baştan biliyorsunuz.
Böylece kavga etme şansınız ortadan kalkıyor.
Şimdiden saadetler şekerim...
