BAYRAMLARI kim sevmez! Kısa misafirlik gezileri, yeni elbiseler ve çeşit çeşit tatlılar ile koca yılın en mutlu zamanlarından birisidir. Her bayram yaşadığımız bazı durumlar var ki, insan düşününce bile kendi kendine hayret ediyor.
İşte bazılarımızın bu bayram da yaşayacağı geleneksel bayramlık durumlar...
Herkese iyi bayramlar...
SABAHIN ilk saatlerinde arka arkaya, kesilmeyen dııt dııt bildirim sesiyle gelen bayram mesajları bu işin olmazsa olmazı...
Bayram mesajı yazan bir sektör var büyük ihtimalle.
Sezonluk olarak mesajları oluşturup işleri bitince de gidiyorlar. Yaratıcılıkta sınır tanımayan mesajlar bir şahane...
BİYOLOJİK saatimizi bayrama göre ayarladığımız için erken kalkılır ve ailecek mükellef bir kahvaltı edilir.
Sabah yediğiniz sucuk, bayram ziyareti sırasındaki tokalaşma anında kendini hatırlatacaktır.
"HANIM, Yurdagül halamgile gidelim mi?" gibi bir teklif "ONLAR GEÇEN BAYRAM BİZE GELDİ Mİ DE!" gibi bir cevapla uzay boşluğunda kaybolur.
Gelen cevap bir soru değil, düşünmeye sevk edici bir cümledir. Kendine güvenen zırhını kuşanıp bu savaşa girer, güvenmeyen efendi gibi bir köşede bonbon şekerini yer...
BAYRAMIN en büyük şeker tüketicisi olan çocuklar için en dandik şekerler alınır, pahalı olanlar salonda misafire saklanır...
İddia ediyorum ki o çocuklara verilmeyip vitrinde saklanan bütün madlenler, bayramdan sonraya da kalıyor, bayatlıyor, eriyor, hiç kimselere yar olmuyor!
EVİN çocuğunun hayat enerjisini emikleyen aile büyüğüne ziyaret planı, 15 saniyede çocuğun saçlarına aklar düşmesine sebep olur.
"El öpenlerin çoh olsun yavrım..."
TAKSİTLE alınan yepyeni kıyafetler, ayakkabılar ile bayram süresince ücretsiz olan belediye otobüslerinde sıcak pres uygulamasına girilir...
Her yere taksiyle gidemezsiniz tabii ki, öyle bir lüks yok.
YAŞA orantılı olarak alınan harçlık sayısı düşüş gösterir. Hatta çok diye sevinilen harçlık için "Kardeşinle bölüş yavrım" denilirse dünyalar başa yıkılır.
BAYRAMLAŞMAYA gidilen komşu tam olarak 10 dakika sonra aynı kadroyla sizin eve gelir; hiçbir şey yaşanmamış gibi yeniden bayramlaşılır...
Buna da iade-i ziyaret deniliyor. Yani ziyaretini beğenmedim, buyur geri al anlamında...
"ÖLÜMÜ öp bi lokma ye" ısrarları sonucunda kimsenin ölüsüyle karşılaşmamak için toplamda bir tepsiye yakın şerbetli tatlı yenilir...
Herkes de güzel yapamıyor bu tatlıları ya. İşte o ağızda kaybolmayan lokma dünyadaki en büyük sınavlardan biri!
YILLARDIR odasından çıkmayan ve neye benzediği bile tam olarak bilinmeyen bir akraba çocuğu o bayram yine gizemini korur...
Bu çocuğu maymunlar, aslanlar mı büyütüyor acaba?
GEÇEN bayram size gelmeyen ve artık düşmanınız sayılan o aile ile mutlaka bir akraba evinde pişti olursunuz.
Sahte gülücükleri madlen çikolatanın yanına koy şöyle şekerim.
EVDE misafir için alınan çikolata ve tatlılar, kimsenin haberi olmadan tamamen kendi insiyatifinizle bir anda özelleştirilir.
Sonra da "Ramazanda çok kilo aldım". Hayır, sen 3 günlük bayramda aldın o kiloları!
BİR çocuk için matematik ödevini yapmaktan daha zor olan şey, bayramda yaşlı aile büyükleri tarafından ıslak ve vakumlu öpülmesidir; öpülür.
BAYRAM TADINDA ALKIŞLIYORUM
TEKİRDAĞ tarafından İstanbul'a doğru gelirken polis durdurdu ve ehliyet, ruhsat istedi. İnceledikten sonra "Ceza yazacağım" deyince babam atıldı;
"Suçumuz nedir memur bey?" Polis "Radara girdiniz beyefendi" deyince babam tarihe geçecek şu cümleyi söyledi; "Girdikse s..çmadık ya içine; çıkarız!"
ÇİÇEKÇİNİN önünden geçerken karıma; "İçimden geldi sana çiçek alacağım" dedim mi? Dedim.
Çiçekçiye indirim yapsın diye; "Ben senin devamlı müşterinim ona göre" dedim mi? Dedim. Çiçekçi de karıma; "Ben abiyi tanıyorum; benden sık sık çiçek alır" dedi mi? Dedi.
Peki karım sık sık alınıp da onun görmediği çiçeklerin nereye gittiğini sordu mu?
Sordu...
ÜNİVERSİTE yıllarımdayız. Güzel bir site. Isı yalıtımı mükemmel ancak ses yalıtımı nasıl diye merak etmemişiz. Kız arkadaşıyla kavga etmiş olan arkadaşım bize geldi, sabaha kadar konuşup durumun müzakeresini tekrar tekrar yaparken bir yandan da içince saatin 03:00 olduğunu fark etmedik tabii. Zil çalınca saate bakıp şaşırdık, bu saatte kim olabilir diye. Kapıdaki saçı başı dağınık ve pijamalı adamı tanımadım önce, ta ki konuşup sesinden alt kat komşum olduğunu çıkarana kadar. Kırmızı gözlerle bize baktı ve "O herif kızdan özür dilesin, siz de yatın artık!" deyip gitti.
Biz de kendisine hak verip yataklarımıza yöneldik.
ANNEMLE yürüyüşteyiz. Bir ara yavaşlıyor. "Hayırdır, yoruldun mu?" diyorum.
"Hayır ama biraz yavaş yürüyelim, arkadan gelenler sevgili herhalde. Kız "aşkım" diye konuşuyor. Ne konuştuklarını dinle, belki bir şeyler öğrenirsin" diyor. Sen de mi annem yaa!
KARIM Alman ve Türkçe bilmiyor, ben de Almanca bilmiyorum.
Çocuklarım İngilizce bilmiyor. Nasıl mı anlaşıyoruz? Ben karımla İngilizce, karım çocuklarımla Almanca, ben çocuklarımla Türkçe... Evde sorun yok da, bir de çarşı pazarda düşünün halimizi. Birleşmiş Milletler'in aile heyeti gibi geziyoruz. En kısa zamanda Almanca öğrenmem lazım.
ANNEM yemek yaparken dolaptan çıkardığı eti kaybetmiş.
Valla da billa da çıkarmışmış. Aradık taradık, et yemeğin içinden çıktı.
Orucun başa vurması bu olsa gerek.
PİYANİST
PIYANİST büyük konser için Viyana'dadır. Çok güzel bir konser sonrası soyunma odasına giderken yolda bir adam çiçeklerle yanına gelir ve der ki:
- Bravo hemşerim.
Karadeniz seninle gurur duyuyor.
Piyanist bunun üzerine çok şaşırır ve sorar:
- Sen nereden bildin benim Karadenizli olduğumu?
- Valla genelde piyanonun başına oturan piyanist, taburesini piyanoya doğru çeker. Sen piyanoyu kendine doğru çekince anladım.
NUR YÜZLÜ
YILLAR önce generallerin ülkemizi yönetmeye özendikleri bir dönemde öğrenci, yazar evleri aranmaktadır. Beş öğrencinin birlikte kaldığı eve ani baskın düzenler kolluk kuvvetleri, başlarlar arama yapmaya. Kayda değer hiçbir şey bulamayınca, beşinci öğrencinin çalışma masasının üst duvarında bulunan Karl Max'ın posterine gözü takılır kolluk kuvvetlerinden komiserin. Sorar öğrenciye;
- Kim ulan bu!
İzinsiz arama yapıldığına bozulan öğrenci cevap verir:
- Dedem!
Komiser ellerini havaya açıp, "Hey yüce Rabbim böyle nur yüzlü bir adamdan, böyle bir torun" der.
MERCEDES
DEDESİ, torununu gezdiriyordu. Önlerinden çok güzel bir otomobil geçti.
Dedesi:
- Bak yavrum, 'düt düt' geçiyor.
Çocuk gayet sakin bir şekilde cevap verdi:
- Dedecigim, o "düt düt" dedigin; sekiz silindirli, otomatik vitesli, 98 model bir Mercedes'tir.
TEMEL
TEMEL, New York'taki gökdelenlerden birinin 53. katında çalışırken aniden ayağı kaymış ve aşağı doğru uçmaya başlamış...
52, 51, 50, 49, 48...
Katları yıldırım hızıyla geçen Temel 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2... Ve 1'inci kata geldiğinde kafasından şimşek gibi şu düşünceler geçmiş:
- Sağa çok şükür Tanrum, haburaya kadar sağ sağlim celduk... Birinci kattan düşsen de nasil olsa pişeycukler olmaz...
EFSANE BAYRAM TWEETLERİ
