AYNAYA bakarken farkında olmadan karnımızı içimize çekeriz, artık bu refleks sayılır.
ETRAFTA birileri varken zaten hep içeridedir. Mutlaka fotoğraf çekmeye kalkışanlar olacaktır, biz de hazırlıklı oluruz.
GÖBEĞİMİZDEKİ o minnoş fazlalık daima bizimle olmak üzere buradadır, kabullenmişizdir.
ÇÜNKÜ en zayıf halimizde ve hatta en fit zamanlarımızda bile bizi asla yalnız bırakmaz.
BAZEN "Dümdüz bir karnım olacak ulan!" diye gaza gelsek de bir dilim pizza, minnoş bir tatlı bizi vazgeçirmeye yeter.
ZATEN bunun için izlenmesi gereken beslenme düzeni açlık grevinden hallicedir.
BİR de mekik vardır ki, düşman başına... Zaten çağ dışı ve çoktan geliştirilmiş bir harekettir.
BAZEN de gücümüzün yettiği kadar dışarı iteriz minnoş göbeğimizi, daha ne kadar hamile gibi görünebiliriz diye...
EVET o klişe ve güldürmeyen espri: Kaç aylık? Zaten doğal halimiz hamilelikle biraz fazla yemek yemişlik arasında gidip gelir. Böyle bir şaka yersizdir.
ARADA bir 10 dakika ayırıp, internette karşımıza çıkan mucivezi egzersizleri denediğimiz olur. Tamam, denemeye kalkıştığımız diyelim.
Sonrasındaki 20 dakika bunun ne kadar saçma bir fikir olduğunu fark etmekle geçer.
ŞU reklamlarda vücuda sarılan zımbırtıların işe yarayıp yaramadığını ölümüne merak ederiz.
INSTAGRAM'IN umut veren değişim süreci fotoğrafları günlük moral kaynağımız olabilir.
SABAHLARI dümdüz bir karınla uyanıp, bir şeyler yer yemez güne göbeğimizle devam ederiz.
OTURUNCA oluşan kıvrımlarımız dillere destandır.
HATTA tüm gücümüzle dışarı çıkarırsak, göbeğimizden bir masa yaratabiliriz.
AYRICA bu minnoşa verilen isimler saymakla bitmez; göbek, ayva göbek, simit, baba göbeği, kavun, bira göbeği...
HATTA ona, kendine has ve daha minnoş bir isim verebiliriz.
DOĞRU elbiseyi bulmuşsak herkes dümdüz bir karnımız olduğunu düşünebilir.
HERKES böyle düşünmese n'olur ki? Göbeğimizden utanacak değiliz, hatta içimize çekmekten vazgeçmemize ramak kaldı.
LÜZUMSUZ BİLGİLER
1 Nisan Şaka Günü tarihinin en efsanevi şakalarından biri, Alaska'nın Sitka şehrindeki yanardağın patlamak üzere olduğunu tüm halka inandıran Oliver Bickar tarafından yapıldı. Oliver, 1 Nisan 1974'de yanardağın tepesine çıkardığı 100 tekerleği ateşe verdi ve tüm şehir halkını yanardağın patlamak üzere olduğuna inandırdı. Yanardağın etrafına ise büyük harflerle '1 Nisan' yazdı. Oliver, bu şakayı 4 yıldır planlıyordu.
TESPİTLİ YORUM
MADEM ışık sesten daha hızlı, nasıl oluyor da öndeki aracın şoförü yeşil yandığını arkadaki arabanın korna sesinden sonra görüyor...
ALKIŞLIYORUM
BİR alkış da tenis oynarken, korta girip "Köpeğimin canı sıkıldı da korta bıraksam sizin topun peşinden koşsa olur mu?" diyen hanıma gelsin... Yüz ifademizden cevabı çözmüştü ama yine de içimde kalmasın. Olmaz!
