Başlarken kendine olan güvenin tamdır ve kısa sürede öğreneceğine eminsindir. Bu sırada babanın da sinir katsayısı, saniyenin onda biri hızıyla artmaktadır. Burnunu kaşısan, "Direksiyonu tutmuyorsun" diye yeri göğü inletir... Karşılıklı olarak birbirinize bağırır durursunuz. Hatta o, sana o kadar çok bağırır ki; bildiğin, öğrendiğin şeyleri de unutur ve fazladan panik olursun. Araba düz vitesse, sürekli dur kalk çalıştırır, bir türlü tatmin olmaz. 20'yle yaptığın dönüşlerde bile babanın hissiyatı tam olarak budur En zoru da geri geri gitmeyi öğrettiği kısmıdır.Arkana bakarak önündeki direksiyonu nasıl yönlendireceğini bir türlü anlayamamışsındır.
Senden daha kolay öğrenebileceğine inandığı milyonlarca eş, dost, akrabadan bahseder; kıl olursun... Babanın bir elinin her zaman el freninde hazır beklemesi senin için cesaret kırıcıdır. Babaların en popüler cümlesi olan "Kızım ben sana güveniyorum da, çevreye güvenmiyorum" sözü burada da işe yarar. "Sağa sola bakacağına önüne bak!" diyerek tüm karizmanı bir anda yerle bir eder. Babanın bütün bunları yaşarkenki tek tesellisi, şu çocuktan kurtulacağını düşünmesidir...Ama bağıra çağıra, küse barışa da olsa en sonunda öğrendiğin zaman:
Doğuştan bir şoför olduğunu söyleyip gönlünü alır ve seninle gurur duyar...
FIKRA
İspanya'da boğa güreşlerinde bir kural vardır: Boğa güreşçiye saldırır da, güreşçi bu saldırıyı savuşturursa, o anda bütün seyirciler ayağa fırlar ve "Oley", yani yaşa diye bağırırlar.
İşte yine bir boğa güreşinde boğa hücum edip de güreşçi bu saldırıyı savuşturunca, tribündekilerin hepsi kalkıp "Oley" diye bağırıyor ancak onlar oturduktan sonra sıskacık bir adam tek başına ayağa kalkıp incecik sesle "Oley" diyordu.
Bir, üç, beş hep yineledi bunu... Bu adam Temel'den başkası değildi.
Nihayet herkes "Oley" dedikten sonra Temel kalkıp tek başına "Oley" diye bağırınca, yanındakiler merakla sordular bu davranışının nedenini. Temel gayet sakin:
"Ben, poğayi tutayrum..."
