* Jale Abla, ben 16 yaşındayım. Bizim mahallede oturan bir çocuğa deli gibi aşığım. Erkek arkadaşım 18 yaşında. Ablacığım, kendisi küçük bir markette çalışıyor. Maddi durumu hiç iyi değil. Ben ondan bir şey beklemedim. Sevgilier Günü için kasadan geri ödemek amaçlı küçük bir miktar borç para almış. Patronun haberi olmadan geri koyamadığı için kasada açık çıkmış. Sonra işinden oldu. Bunlardan benim daha sonra haberim oldu. Patronu şikayetçi olmamış. Bunu sevgilimden değil, patronundan öğrenmek beni çok üzdü. Ve sonra utancından benimle arkadaşlığını bitirdi. Jale Abla, çok içim acıyor. Ben ondan hediye beklemedim. Onun hislerini anlıyorum, gururu çok kötü incindi. Ama, ben şimdi bu olanları ona nasıl unuttururum ve eski güzel günlerimize nasıl dönebilirim bilmiyorum. Beni artık istememesine bir anlam veremiyorum. (Berna)
Sevgili Berna kızım, çok iyi niyetli ve anlayışlısın. Doğru olan her şeyi yapmışsın. Onun bu davranışlarını da şimdi normal karşıla. Yaptığı hatadan utanıyor. Bir de senin karşında düştüğü bu durumu da düşünürsek, gerçekten zor bir durumda. Sen şimdilik üstüne gitme. Bu olayı unutması için zamana ihtiyaç var. Hiç üzülme! Gurur yaptığı için senden uzaklaşmaya çalışıyor gibi yapıyor ama, kalbinin hala sende olduğundan eminim. Bu yüzden senden biraz daha sabır bekliyorum. Her şey zamanla yoluna girecektir. Bundan sonra her ne konuda olursa olsun, birbirinize karşı her zaman açık olun. Ondan da bunu iste! Gerçek sevginin ifadesi, maddiyat gerektirmez...
