İkincisi de hafta başından bu yana Galatasaray takımı hakkında yapılan onları küçük düşürücü, onurlarını zedeleyici yorumlar oldu. Sonuçta, hangisi olursa olsun ilk 45 dakikadaki Galatasaray'ı sezon başından beri izlememiştik.
Son derece istekli, mücadeleci, beklentilerin aksine- Fenerbahçe'den korkmadan rakip kalede gol arayan bir Fenerbahçe vardı.
Hagi'nin orta alanı Ayhan, Mustafa Sarp ve Cana'ya emanet etmesi, rijkaard'ın unuttuğu Elano'yu sağ kanada monte etmesi ve beklenmedik şekilde Misimovic'i orta sahanın solunda oynatması, bütün bunlara ilaveten Pino'yu da santrfora koyması da ilk devrenin Galatasaray açısından son derece başarılı geçmesine sebep oldu. Fenerbahçe'de, orta alanda Emre ve Mehmet Topuz, Stoch'dan gerekli desteği göremediği için ilk devre boyunca fazla etkili olamadı.
İlk devre Pino'nun çabukluğu ile yarattığı pozisyonu Gökhan Gönül çizgiden çıkarmasaydı, maç Fenerbahçe adına çok daha zorlaşabilirdi. Maçın 2. yarısında Fenerbahçe daha etkiliydi ama son vuruşlarda bir türlü istediklerini yapamadılar. Galatasaray özellikle savunmada çok dikkatliydi ve açık vermemeye çalıştı.
Sonuçta Sarı-Kırmızılı takım yıllar sonra Kadıköy'den puan çıkarırken Fenerbahçe, Beşiktaş'tan sonra Galatasaray'ı da Kadıköy'de deviremedi. Bu da çok önemli bir kayıp oldu.
