ANTALYA'NIN Finike ilçesinde kız çocuğu ve ağabeyinin cinsel istismar davasında anne ve üvey babanın serbest bırakılmasının ardından "sosyal medyadaki yürekli insanlar" devreye girdi.
Ardından da Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından bir açıklama yayınlandı ve karara itiraz edilip tutuklama kararı yinelendi.
Ne sosyal medyanın ne Adalet Bakanlığı'nın tepkisine gerek duyulmadan o istismarcıların tutuklanması zorunluydu.
Bundan daha büyük suç ne olabilir?
Çocukları istismar edenler neden korunur?
Hukukun yoksulluğu bütün dünyaya duyurulsun diye mi?
Suçlarıyla güçlenenlerin bol olduğu bir ülke hayali gerçekleşsin diye mi?
Tacizcilere karşı isyan cümleleri kurulduğu zaman, savcılık bu cümlelerin içinde "suç unsuru" arıyor da duyarlı insanlara davalar açılıyor.
Bunun adı demokrasi; çocukları istismar eden ne kadar şerefsiz varsa, onların sahip olduğu demokrasi bizlerden esirgeniyor!
Nasıl bir memleket olduk biz! Nereye gidiyoruz?
Yaptıklarından utanmayanları bile utandırmayan bir hukukumuz varken bu virüsün aşısı yok
O çocukları hayata nasıl kazandıracağız? Onlara çocukluklarını nasıl geri vereceğiz?
Onlar şerefsizliğin yaya geçidinde ezilen çocuklar.
Şehvet müsameresinde oynatılan ve erken yaşlanan çocuklar.
Onlar ne kadar sahipsiz olsalar da hala insani değerleri kaybetmeyen ve ülkeyi ayağa kaldıran haysiyetli insanların korumasındaki çocuklar.
NOT: Vicdanının sesini dinlememenin cezası eskiden ağırdı.
Uyurken bile içini sızlatırdı insanların.
Bu ülkede haksızlık hukuksuzluk iltifata tabii olabilir ama bilinmesi gereken bir şey vardır. Vicdansızlık başını sever hikayelerin oysa bir de sonu vardır. Kanaması hiç durmaz!
6 yıl önce İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü inşaatında, iki yakayı bir araya getiren kılavuz kablolardan biri kopmuştu.
Bu projede görev alanlardan biri de dünyanın en iyi mühendislerinden Japon Kishi Ryoichi'ydi. Ve kaza gecesi hiç uyumadı.
İnsanların harcadığı emeğe duyulan saygının bedeli sadece uykusuz bir gece değildi.
Ertesi günü "olayın sorumluluğu tamamen bana ait" diye bir not bırakarak hayata veda etti.
Bileklerini ve boğazını maket bıçağıyla keserek intihar eden Japon mühendis Kishi Ryoichi 51 yaşındaydı.
Bir can kaybının bile olmadığı kazanın bedelini canıyla öderken onurlu bir isim bıraktı geride.
DİPNOT: Hangi meslekte olursa olsun, geride böyle onurlu bir isim bırakmak her insana nasip olmuyor.
Mutluluk Takvimi
Boşa yanan ışığı kapat.
Hapishaneye kitap gönder.
Yeni bir yer keşfet.
Elini sık yıka.
Seninle ayrılık
Yolcusu olduk
Kaderin rüzgarı
Tersten esiyor
Ağzı var dili yok
Hatıraların
Uzak şehirlere
Bilet kesiyor
Bu masalda suçlu
Aramayalım
Biz de yavaş yavaş
Azaldık sanki
Şu yalan dünyada
Her şeyimizi
Kaybetmek için
Kazandık belki
Hakkı YALÇIN
Paranın kalbi yoktur ama ülkelerin kalbine kolayca yerleşir.
Avcılık spor-muş!
Ellerinde dürbünlü tüfek, yanında dürbün. Üstelik birkaç kişiler ve hepsi de tam teçhizat.
Mutlaka başka silahları da var ve bütün mesele bir geyiği avlamak.
Geyiği vuruyor bıçakla kalbini söküyorlar, hayvanın kalbinden çıkan kurşun avuçlarında.
Parçalama işlemi yapılırken geyiğin gözünün arkasındaki yağın tadına bakıyorlar canlı canlı.
Bütün bunları kameraya alıyor ve adına "avcılık sporu" diyorlar.
İnsanın ne kadar vahşi olduğunu anlamak için harika bir spor!
