Tarihi 19 Şubat 2021

Bir yıl önce

GEÇEN yıl bu zamanlar başlamıştı pandemi.
Başlangıçta tek adı vardı; koronavirüs, sonra covid 19 falan.
İsim değiştirerek bizleri kendisine aşık edeceğini falan mı düşündü acaba?

***

Önceleri pek ciddiye almamıştık yalan değil.
Dünya Sağlık Örgütü denen insanlık dışı örgütün para için ruhunu satacağını nereden bilelim.
Nereden bilelim dünya savaşlarının şekil değiştirdiğini, virüs üretmenin ve dünyayı mahvetmenin krallığına soyunanların bu kadar kalleş olacağını!
Gülüşlerimiz bile maskelendi.

***

Geçen yıl bu zamanlar "gelir de geçer" dedik virüs için.
Şimdi "en az bir yıl daha bu maskeleri terk etmeyeceğiz" diyoruz.
Ne acıdır ki arkasını bekliyoruz; önü açık kalleşliğin.
Çünkü bütün dünyada pandemi ekonomisi oluştu ve getirisi de büyük!

***

Bu virüs en çok yaşlı insanların zoruna gitti. Onlar hızlı giden bir tren camından yolları seyreden hüzünlü yolculardı.
Yakınlarımdan 6'sı bu şerefsiz virüse kurban gitti.
Onlar birçok şeyi paylaştığımız güzel insanların bizlere bıraktığı derin acılardı Hayat parmak ucunda ölüm ayak ucunda, elinde avucunda ne varsa harcayanlar oldu.
Ocağı sönenler de oldu fırsatçılıktan köşeyi dönenler de.
Yoksullar acı gerçeklerine masal süsü verdi de kimilerinin umutları kayboldu kimilerinin işleri.
Zenginler virüsten korunmak için bahçeli villalar buldu da bir telefonla kapılarına geldi siparişleri.

***

Bu virüs barakadan bile olsa hastane yapmanın, görkemli nükleer tesislerin yanında nasıl da değerli olduğunu gösteren uyarı mektubuydu.
Bu virüs zor zamanlarında dostlarının hatırını bile sormaktan kaçınan insanların kendilerini ele verdiğinin resmiydi.
Asıl virüs onlardı belki.

***

Virüsle birlikte dünyada en çok nefret ettiğim örgütler sıralamasında Dünya Sağlık Örgütü ilk sıraya oturdu. Adına ve kuruluş amacına ihanet ettiği için.
5 milyar dolarlık yıllık bütçenin sadece yüzde 4'ünü sağlık harcamalarına ayıran bu kapitalist örgüt için insan canının değeri olur mu?
Olmadı zaten!

***

Boyumuzun ölçüsünü alan bir zamanı geride bıraktık şimdi önümüze bakacağız.
Her şey yok olduğunda bile bir umut vardır.
O umut insanın yüreğindeki sevgi, o umut toplum bütünlüğüdür.
Not: Pandemiye karşı birçoğumuzun yarım bıraktığı mücadeleden zerre kadar sapmayan ve hayatlarını ortaya koyan sağlık çalışanları bir yılın ayakta alkışlanacak kahramanlarıdır.