Tarihi 11 Mayıs 2018

Kayıp ilanı!

Bir kafede tenha bir söyleşinin yan masasında boş yer vardı oturdum. Bir kahve söyledim kendime.
Genç bir delikanlı ile yanındaki kızın muhabbetine ister istemez kulak kabarttım.
Onları dinlerken bana ait olmayan bir mektubu okur gibi hissettim ama onlar mektup değildi belki duvar ilanı.
***
İkisi de şehrin rüzgarında savrulmuş umutsuz gençler. Kız daha direnişli geldi bana, erkek daha umutsuz.
Önce insanları aptal yerine koyan televizyon reklamları üzerine konuştular.
Kızın bakış açısına hayran kaldım.
"Reklamlar insanların neyi alacağına karar vermesi için değil.
İnsanlardan neyi alacağına karar vermesi için icat edilmiştir."
***
Genç yaşlarında bir sahil kasabasına yerleşmekten bahsetmeleri ilginç geldi.
Arada bir güncel konulara daldılar.
Zararlar hanesinde çözümsüz rakamlar!
İçinden çıkamadıkları meselelerin uzağında kaldılar.
***
Kız bir ara saati sordu, bu defa delikanlı harika bir cevap verdi.
"Yelkovan durmuş; akrep geçmişi kurcalıyor." Gülümsedim görmediler.
Anladığım kadarıyla ikisi de üniversiteyi bitirmiş, hayatın kapılarını çalıyorlardı da açan yoktu.
Nereye gitseler kar yağıyor.
Delikanlı iş için gittiği son görüşmeden de eli boş dönmüştü.
Bu çaresizlik karşısında annesinin ciğerinin yandığından bahsetti.
İçim cız etti.
***
Masadan kalkmaya hazırlanırken, delikanlı garip bir laf etti. "Bu çaresizlik bana böbreğimi sattıracak."
Ben irkildim kız ciddiye almadı.
Yıllar önce bir lokantanın önünde ceketini satan bir babayı hatırladım.
Ceket de acı vericiydi ama böbrek satışının hayali bile dehşet verici..
Çoğalan ama görülmek istemeyen fotoğraflardan biriydi yan masada oturanlar. Hesabı ödeyip çıktım.
***
Dışarıda puslu bir hava vardı, arada bir maviyi gösteren.
"Maviyi anlatmak mesele değil" dedim, "gençlerin içindeki siyahı anlatmak mesele."
Her gencin bir çığlığı vardı, her sözün bir adresi.
O gençler sessizce haykırıyordu sanki. "Bizi bulun" diye.
***
Ne yazık ki kayıp ilanlarına bile eskisi gibi bakmıyor insanlar.

ATATÜRK SEVGİSİ
Kırşehir'de bir trafik uygulaması.
Görevli jandarma otobüsteki Atatürk resmini temizleyip yanına kalp resmi çiziyor.
Ve bütün ülke ayakta.
Mustafa Kemal'i sevmek her türlü şartta ülkeyi savunmak için sebeptir.
Mustafa Kemal'in resminin üzerindeki tozu almak şefkattir, yolları aydınlık tutmayı emreden nöbettir.
Ve herkes bilmelidir ki Mustafa Kemal sevgisi müebbettir!

Boynuma sarıldı
Sana veda etmeden
Gidemezdim dedi
Makyaj yapıyordu
Günahlarına

Başka bir kadere
Bilet almıştı da
Bekleyeni vardı
Hüzün bulaştı
Gülüşlerine

Hayat herkes için
Umutların anasıydı
Başını öne eğdi
Bir gelin arabası
Bekliyordu köşede
Yol aldı düşlerine

Hakkı YALÇIN