Rakip takım taraftarları, Mourinho ve cümlesi Arsene Wenger'i ayakta alkışladı.
Bizim futbol kültürümüz şiddet ve kabadayılık üzerine inşa edildiği içindir ki.
Ülkemizde sedye ile sahadan çıkan futbolcular bile yuhalanıyor.
Hakemlerin gözbebeği Galatasaray'ın şampiyonluğuna çeyrek kaldığını mı?
Beşiktaş'a üçüncü şampiyonluğun gereksiz görüldüğünü mü?
Fenerbahçe'nin liderlik masalının Galatasaray derbisinde iç edildiğini mi?
Başakşehir'in şampiyonluğunun sisteme uygun olmadığını mı?
Yoksa korku imparatorluğuna uşaklık etmenin, adalete bekçilik etmekten daha değerli olduğunu mu?
İki takımın tarihi de kurşun geçirmezdi. Böylesine sevgisiz bir duruşu reddederdi.
Demek pamuk ipliğine bağlıymış ezeli rekabetin eceli.
Görünen o ki, iki takım arasındaki uçurumu kapatmak zaman alacak.
Tarih yazmaktan bahsedenlerin, efendilik tarihinde isimlerinin yazmadığını mı?
Yoksa nasıl olursa olsun kazanmayı büyüklük zannedenlerin, neler kaybettiğini hesaplayacak bir vicdanlarının kalmadığını mı?
