Aradığımız her şeyi bir solukta bulduğumuz teknoloji, ne acıdır ki aradığı kötülüğü de insanlarda buldu.
O yüzden diyorum ki sosyal medyadaki nefret bu ülkenin önündeki en büyük barikattır.
***
Kısa metrajlı film yarışmasından bir sahne.
Gözleri görmeyen bir adam sokakta dileniyor. Önündeki kartona; "gözlerim görmüyor ve açım" yazılmış.
Yoldan geçen insanlar önündeki kutuya tek tük bozuk para atıyor.
Sonra bir işkadını adamın önünde duruyor. Adamın ayakkabılarını yokladığı kadın kartonu ters çevirip bir şeyler yazıp gidiyor.
Adamın önünden geçen insanlarda ani bir değişem oluyor ve bir anda kutu doluyor.
Kadın akşamüzeri yeniden geliyor, adam ayakkabılarını yoklayarak yazıyı yazan kadını fark ediyor ve soruyor.
"Ne yaptınız da böyle oldu?" Birden karton levhanın üzerinde yazılanları okuyoruz. "Güzel bir gün ama ben bunu göremiyorum." İşte size anlatımın gücü.
***
Sevgiyi anlatmanın bin tane yolu varsa, şifreli korkular yaymakla, beyinlerdeki düşünceyi harekete geçirmek arasında derin bir boşluk vardır.
Çünkü nefret başka istikamettedir, sevda başka.
Bilinmelidir ki, tek yürek olduğumuz zaman ne dış saldırılar karşı durabilir, ne ekonomik tezgahlar! Böyle bir aşka!
