"Ev küçük ama yürek büyük" diyen Abdullah Avcı'nın bir avuç taraftarla ve takım ruhuyla Başakşehir'i liderliğe taşımasına "ustalığın sihri" diyelim.
Fenerbahçe'de anlam kazanan futbolla birlikte yeni bir yolculuk başlatan Aykut Kocaman'ın hakkını verelim.
Tudor'dan kazanınca gazete sayfalarının üzerinde yemek yemekle, Beşiktaş'tan fark yemek arasındaki lezzet farkını anlatmasını istemeyelim.
Çünkü yeteri kadar başı dertte!
O yüzden bu dip not da bizden olsun. "Tudor korkak olabilir ama korkularını yenileyen futbolcuların da ondan aşağı kalır yanı yok!"
Giuliano; rakibi sendeleten akıl oyuncusu. Sezgisi rakiplerinden birkaç saniye önde. O yüzden onun gibilerine "lider" diyorlar.
Tolgay Aslan, Gomis'in kasti darbesinde bile efendiliğini bozmadan topunu oynadı. Onca sarsıntıya rağmen ayakta kaldı ve sahadaki en yaratıcı oyuncuydu.
Bu ülke zarif çerçevelerin içindeki adamların hakkını dün de vermedi bugün de vermez.
Kabadayılara ve darağacı ipini yağlayanlara her istediğini verir.
Kötüler güçlendikçe iyiler kabuğuna çekilirse, bilin ki sıra sizin çocuklarınıza gelir.
Böyle bir sistemde çocuklar çerezdir çünkü!
