Başlıkta yazdığım çok bilindik ve sevilen bir eski şarkının da adıdır. İlk kez Türk Sanat Müziği'nin merhum kraliçesi Hamiyet Yüceses okumuştur bu şarkıyı. Çok kişi bu eserin ardında yatan hüznü, Hamiyet Hanım'ın şarkıyı her icra edişinde gözlerinin dolmasının sebebini bilmez. Bu sebebi yazımın sonuna saklayarak yarınki acı yıldönümünden söz edeyim size. Saldıray Denizaltısı'nın 14 Temmuz 1942'de batışından. İsim babasının Atatürk olduğu Atılay denizaltı gemimiz İstanbul Taşkızak tersanesinde inşa edilmiş 80 metre boyunda 52 personelli bir denizaltıdır. Atatürk'ün kendi el yazısı ile yapılacak gemilere Atılay, Saldıray, Batıray, Yıldıray adı verilmesini isteyen direktifi Deniz Müzesi'nde saklanıyor. SONUN BAŞLANGICI
Yeni cihazların kontrolü maksadıyla Donanma Komutanlığı'ndan istenen gemi 14 Temmuz 1942 günü saat 07.30 sularında Çanakkale'ye gelip demirlemiş. Saat 8.00-9.00 arası yapılan brifingde tecrübelerin nasıl yapılacağı hakkında bilgi alış verişinde bulunulmuş. Saat 14.30'da Çanakkale Norto koyunda dalmış ve boğazdan çıkmış bir daha dönmemiş. Geminin dönmeyişi üzerine deniz komutanı ile ihbar istasyonu komutanı tarafından 3 ve 5 no.lu motorlarla arama yapılmış. Saat 20.30'da Atılay'ın battı şamandırası bulunmuş.
İŞTE O ŞARKI
Derler ki batış için iki olasılık var. Ya Atılay akıntı sebebi ile mayınlı sahaya girdi ya da antenli mayınlardan bir veya ikisinin patlaması sebebiyle büyük yara açıldı ve gemi su dolunca 37 personel 80 metre derinlikte şehit oldu. İşte bu denizaltı da Hamiyet Yüceses'in eşi Fethi Bey başçavuş olarak görev yapıyordu. Bu kazadan sonra Hamiyet Hanım "Gitti de gelmeyiverdi" şarkısını okudu ve ününü bu
şarkıya borçlandı.
