Galatasaray'ın elde ettiği tarihi başarı tesadüf değil, tam bir "Aslantepe büyüsü+taktik şaheser" karışımı bir şey.. Takımı Okan Buruk, %38'la oynayıp kontralara yaslandı.. Liverpool'un top hakimiyetine rağmen, presle top çalıp Osimhen'i besledik.. Nijeryalı futbolcu sakatlanıp çıkana kadar hiç yorulmadı.. Rakibe hiç nefes aldırmadık.. Bir dakika bile.. 50.000 taraftar "No way out" diye inletince Liverpool oyuncuları panikledi.
Guardian'ın dediği gibi, her topa ıslık, her atak whistle-bu mental üstünlük sağladı. Osimhen'in soğukkanlı penaltısı Uğurcan'ın kurtarışları ve İlkay Gündoğan'ın sakin pas trafiği fark yarattı. Savunmada Abdülkerim ve Torreira duvar ördü. Singo kariyer zirvesi yaptı.. Barış bir boğa gibiydi.. Liverpool gibi Şampiyonlar Ligi'nin devlerinden birini, 1 milyar Euro'luk kadrosuna rağmen evinde yenmek, Türk futbolunun Avrupa'daki itibarını yükseltti. Al Jazeera'nın "Turkish giants stun Liverpool" manşeti ve Guardian'ın "Hellish night for Liverpool" yorumu, Galatasaray'ın zaferinin dünya çapında nasıl bir yankı bulduğunu gösteriyordu. Tüm Ada basını, Galatasaray'ı öve öve bitiremedi.
Türk takımları son yıllarda Şampiyonlar Ligi'nde tutunmakta zorlanıyordu. Bu galibiyet, Türkiye'nin UEFA katsayı sıralamasında (şu an 11-12 bandında) yükselmesi için kritik bir 3 puan getirdi. Galatasaray kazandı ama Türkiye daha çok kazandı.. İspanya'dan yenen 6 gol, Frankfurt maçındaki heziyet ve 5 gol bizi derinden sarsmıştı. Eğer Galatasaray. Liverpool'a mağlup olsa Türk futbolunun kariması iyice çizilecekti. Bu zafer, Türk futbolunun Avrupa'daki "ikinci sınıf" algısını kırdı, genç oyunculara ilham verdi, kulüplerin transfer çekiciliğini artırdı ve UEFA katsayısına katkı sağladı.
