Gömmüşler kendilerini toplumun içine ve devletin kurumlarına.
Yüzümüze gülmüşler on yıllarca. Alttan alta tüm devletin kurumlarına yapışmışlar.
Sonra o devletin kurumlarını topluma karşı kullanmaktan zırnık kadar çekinmediler.
Yıllar yılı bu ülke insanlarından topladıkları paraları sadece kendi dar grup çıkarları için kullandılar. Ama bu milletin gönlü geniştir. Aldırmadı kimse.
'Olsun, onlar da öyle yapsın' dedi. Çok az insanın aklına gelmişti bunların böylesi bir alçaklığa meyledecekleri.
Bu halktan topladıkları yardımlarla halka karşı örgütlenmişler. Milletin kurumlarını millete karşı kullanmışlar.
Devletin silahını devlete karşı kullandılar.
Kazanacaklarını sandılar. Hayır gerçekten merak ediyorum. Kazansalar ne olacaktı? Neyi kazanacaklarını düşündüler? Alt kademelerdeki bir örgüt mensubu ne düşünüyor acaba?
Gerçekten doğru yolda yürüdüklerine kendilerini nasıl inandırıyorlar? Bu kadar kör, bu kadar sağır olmayı nasıl becerebiliyorlar? Nasıl inandılar darbe yoluyla ülkeyi ele geçirebileceklerine?
Bu saçma tecrübe hepimize gösterdi kör bir örgütlenmenin modern zamanlarda dahi zombiler üretebileceğini.
Sözüm ona dünya tarihinde bir aydınlanma süreci yaşandı. Sözüm ona modern zamanlardayız. Sözüm ona insanoğlu rasyonel bir aktör. Böylesi bir dünyada nasıl bu kadar radikalleşebiliyor bir örgüt?
Hepsi birer zombi. Beyni yerinden sökülmüş omurilik soğanıyla çalışan çürük yaratıklar. Bunları hakaret olsun diye söylemiyorum. Gerçekten. Durumu tarif etmeye çalışıyorum. Ortadaki olguyu başka türlü tarif etmek kolay değil. Bilinçsiz bir şekilde darbeye kalkışmak ve darbe teşebbüsü sonrasında bile hala robot gibi tepki vermek başka türlü açıklanamaz.
Genel olarak hepsini anlamak oldukça zor. Fakat general seviyesine kadar gelebilmiş adamların bu hale gelişini anlamak çok daha zor. İki soru var ortada. Bir, general seviyesine gelebilmiş bir adam, nasıl olur da kendi iradesini böyle bir örgüte teslim eder? İki, general seviyesine gelebilmiş bir adam nasıl olur da böyle bir darbeyi başarabileceğine inanır? Yani hem kişisel iradeleri sorunlu, hem de askeri kabiliyetleri.
Aklı başında bir insan kendini böylesine zombileştirmez. Ortalama bir asker bu ülkeyi böylesi bir darbe ile kontrol edemeyeceğini bilir. Görünen o ki bunlar ne insan ne asker. Ama bir şekilde general seviyesine kadar gelebilmeyi becerebilmişler.
Nasıl olup da bu noktaya kadar gelebildiklerine dair bir çok spekülasyon yapılıyor. Eski askerler genelde hükümeti suçlama eğilimi içinde.
Ama bu eski askerler 28 Şubat'ta bu FETÖ'cüleri neden bulup ordudan uzaklaştıramadıklarını açıklayamıyor.
"İrticai faaliyette bulundu" diye birçok subayı ordudan atarken neden bu FETÖ'cüleri atmamışlar?
Aslında amacım birilerini suçlamak değil. İnsan olamayacak kadar iradesiz asker olamayacak kadar beceriksiz bu güruh örgütlü hareket ettikleri için örgütsüz hareket eden genel kitleye oranla bu tür bürokratik mekanizmalarda yayılma ve güçlenme şansına daha fazla sahiptir. Bu yüzden tarafların birbirini suçlamak yerine bu örgütün doğasını anlamaya ihtiyacı var.
Şimdi bu darbecilerin tepe kadrosu yargılanıyor. Dün ilk kez mahkemeye çıkartıldılar. Benim için ve belki de çoğumuz için onlar vicdanlarda zaten mahkum oldu. Bırakalım hukuk işlesin ve hak ettikleri cezayı kessin. Fakat sosyal bilimcilerin bu gibi marjinal ve radikal grupları ciddiyetle çalışması gerektiği bir kez daha ortaya çıkıyor. Modern toplumlarda bu tür radikalleşmenin neden ve nasıl doğduğunu çalışmak çok önemli sonuçlar doğuracaktır.
