İnsanlar hain saldırıda ölenlerin listesine bakarken, "yakınım var mı?" diye titreyerek bakıyor. Kendi ismini de arıyor belki. Sevdiklerinin gözüyle bakarak! Ölümün kimi nerede ve nasıl yakalayacağının sırrına erdiği için. Yurtdışından sevdiğim bir yakınım vardı da, "Acaba havaalanında mıydı?" diye içim cız etti. Düşünün ki, ölenlerin ve yaralananların yakınlarının acısı nasıldır?
***
Bir insanın canında kaç insanın canı vardır. Ölenlerin yakınlarına teslim edilen cenazelerin, yarattığı duyguları yürekten hissetmek gerekiyor. Acı kana karışmış ateş. Acı düşmanımıza bile vermesin diyeceğimiz kadar güçlü. Ama hala meseleyi siyasete bulaştıranlar var. Acımasız yürekler.
***
Ölenlerin hikayelerini okudum. "Ben hiç savaşmadım" diyen THY personeli Gülşen Bahadır'ın "hayatla sevişmesinin finali böyle mi olmalıydı" dedim. Bir çiftin 10 gün sonra düğünü vardı. 36 yaşındaki Yusuf Haznedaroğlu eve gitmek için servis beklerken, "ölüme damat gitti." Şimdi nişanlısının kalbinde inleyen zaman, sevdasını dinliyor yakınlarından.
***
Soralım kendimize. Ömrün tekrarı olsa kaç kez yaşamak isterdik? Peki, ölenlerin yakınlarının yaşarken kaç kez öldüğünü hesaplayabilir miyiz?
***
Üniversite öğrencisi Merve Yiğit, üç yıldır aşçı olarak çalışıyordu. Daha 22 yaşında. Bu coğrafyanın kadersiz çocuklarından biri. Ressam Ercan Sebat, o hünerine kavuşmak için kaç yıllık bir emeğin ürünüdür, terörist çakallar için bunun anlamı olur mu? Bir yakınını karşılamaya giden beden öğretmeni Serkan Türk'ün 29 yaşında hayata veda etmesinin bedeli, gözyaşlarıyla ödenir mi? Ve diğerleri. Hepsi de dramatik hikayelerin sahipleri. Hepsinin acısı kalanlarında saklı.
***
Yaralanan insanların da, o fırtınanın içinde kalanların da silinmez izleri duracak. Hayat hiçbir zaman eskisi gibi olmayacak onlar için.
***
Her evin bir hikayesi vardır. Her insanın bir romanı. Ama onları okuyacak zamanı bile bizlerden alıp götürür. Bu şerefsiz terör!
Sanatçı ruhu
Yabancı sanatçıların gösterdikleri tepkiler, kendi siyasetçilerinin aksine yürekli ve samimi.
Madanno'dan Cher'e.
Naomi Campbell'den Enrico Iglesias'a kadar.
Sanatçı ruhuyla, siyasetçi ruhu arasındaki fark budur zaten.
Onlar canın değerini de bilir.
İnsanın acısını da.
Biz de teşekkürü borç biliriz.
Mutluluk Takvimi
* Evindeki vazoyu çiçekle doldur.
* Bağışlayıcı ol.
* Ruhunu dinlendir.
* Bankalara güvenme.
* Rüyalarını not et.
Ne çok şey katmışsın
Benim ömrüme
Hiçbir şey seninle
Bir tutulmuyor
Ben mutlu olmayı
Senden öğrendim
Sevgili gibi giden
Unutulmuyor
Yalan değil hala
Elimde telefonla
Uyuyorum
Akşamdan sabaha
Keşke biraz daha
Sarılsaydım koklasaydım
Keşke biraz daha
Vedalara aşk demişler
Boşmuş nazar duaları
Seni benden çok sevmişler
Melekler önce davrandı
Hakkı YALÇIN
