***
Dün gece Ankara'ya sanki şampiyonluğa veda etmeye geldim diyen bir Fenerbahçe vardı. Ve Mehmet Topal'sız başlangıcın, takımın bozulan anlayışıyla yakın ilgisi vardı.
Orta alandaki çöküntü, yenilginin tek sebebi.
Meireles sahada yoktu, gecenin sonunda nelerin kaybedileceğini hissedemeyecek kadar duyarsızdı.
Baroni hayalet operasındaydı sanki.
***
İlk yarıda iki kafa golü.
İkisinde de rakibe müdahale yok. Savunma ve orta alanda geri dönüşlerde acelesi olmayan takım duruşu var.
Fenerbahçe karşı alanda baskılı ama kale önünde noktayı koyacak adam yok.
Webo diğer yarısını arayan "yarım!"
Pozisyonlarla arası açık.
Buna karşılık Gençler'in kendi alanından çıkışında baskı uygulayan bir düzen de Fenerbahçe'de yok.
****
İkinci yarıda Kocaman'ın hamleleri hataları onarmaya yönelikti ama Fenerbahçe'nin kaybetmesini gerektiren şartlar maçtan önce üretilmişti.
Gençler, Fenerbahçe'yi kendi silahıyla vurdu.
Onlar takım oyununun ve yürekten mücadelenin neferleri olarak, kazanmayı iliklerine kadar hak ettiler.
Kaleci Ramazan'a da gecenin özel isimlerinden biriydi.
***
Sonuç olarak, Fenerbahçe'nin ligdeki ikinciliğine gitmeyen bir akşamdı. Giden belki lig şampiyonluğu ve bu yarayı onarmaya zaman yok.
Kayıplarla harcanacak zaman da yok, çünkü perşembe akşamı hayati bir maç var.
