Sandıklar açıldığında "Şaibee" diye çığlık attılar. Hatta öyle paranoya yaptılar ki "Başkan adayımız Muharrem İnce kaçırıldı" noktasına kadar geldiler.
Seçimin ertesi sabahı YSK'yı 100 kişilik avukat ortdusuyla basacaklarını ilan ettiler... "Sokağa dökülürüz" dediler...
"Diktatör" diye bağırdılar... New York'tan karanlık dehlizlerden başlatılan, Londra'da ısıtılan, Avrupa başkentlerinde ısıtılan "Faşizmin ayak sesleri" iftiralarını slogan edindiler... Dolmuşa bindiler, hiç inmediler...
Birileri de dışarıdan Londra'dan, Amerikan bankalarından Türkiye'ye karşı saldırıya geçti. Piyasadan milyarlarca dolar kaçırdılar... Merkez Bankası'nın dolar rezervine saldırdılar. Türkiye'de iş yaptıkları şirketlere "Dolar patlayacak, kaçın" diye gaz verdiler... Bu ülkeden yüz milyarlarca dolar kaçırılmasına neden oldular. Çoğunluğu yabancı süpermarketlerde operasyon organize edip, soğana-patatese kadar zam üzerine zam yaptırdılar... Muhalefeti de "Patates-soğan" edebiyatı ile sahaya sürdüler... Hükümet halkın gıdasıyla oynayanlara savaş açarak tanzim satış noktaları oluşturdu. Bu defa da "Vaay soğan-patates kuyrukları başladı" diye saldırdılar. Aslında bu konu onların uzmanlık alanıydı. Geçmişte de tüm anketlerde Demirel seçimi açık ara kazanıyor gözükürken, Amerikalılar devreye girdi. Ortadoğu Masası şefi Parker Hard Demirel'le görüşmek istedi.
"Seçim öncesi bizden taviz isteyecek" diyerek Demriel kabul etmedi. Vay sen misin bunu yapandı?.. Hemen düğmeye basıldı... Bir anda "Çocuklarımız ölüyor, kefen yapacak BASMA bulamıyoruz" diye gazete sayfalarından taşanlar türedi. Birileri fırladı, "Ülkede tuz yok, yıkanamıyoruz" diye gürledi...
Bir "Basma-Tuz" kampanyası aldı başını gitti. O dönemde Ecevit gazeteci Fethi Akkoç'a "Biz 141 milletvekili çıkarırız, Demirel 300'ü bulur" diyordu. Demirel de bakanlara talimat verdi. "Aman birileri kaşıyor, sakın BASMA'ya zam yapmayın" dedi. Ancak Demirel'in Bakanı, Amerikalılar'ın dürtmesiyle BASMA'ya zam yapıverdi. Sonuçta 300 milletvekili bekleyen Demirel 149'a düştü, Ecevit de 184 milletvekili çıkararak rekor kırdı. O dönemde CHP'li Turan Güneş, gazeteci Fethi Akkoç'a "Yahu birileri bizi fena ÜFÜRÜYOR yukarılara doğru" diyordu. İşte o birileri bu defa da seçim öncesi dolarla ekonomik operasyonlar çekip tıpkı "Basma-Tuz" gibi "Patates ve soğan" edebiyatı ile gelecek ittifakı oluşturdular. Zannettiler ki arabaya fren yaptırıp durduracaklar... Halbuki Türkiye havalanmış başka bir yolculukta... Bu Millet Erdoğan'ı Cumhur'un başkanlığına taşıyan aynı oyu vererek yine teveccüh gösterdi. Dünyaya "Benim Başkanım belli" mesajını verdi. Ama anlayamadılar...
Her yolu denedikleri bu ülkede belediye seçimlerden bile medet umarak, düşecek Erdoğan'ı hayal edebilecek kadar kafayı sıyırdılar. Dün BBC'de "Açılan bir sayfa kapandı" diyen birilerini konuşturacak kadar zevzekleştiler. Muhabirlerine "Erdoğan bu seçimleri hayatta kalma meselesi olarak görüyordu" diye sayfalarından bağırtacak kadar şizofrenik belirtiler gösterdiler. "Dönüm noktası" diye yazarak "Hurra" çektiler. İtalyan medyasından "Erdoğan sallantıda" diye böğürdüler... "Gerçi AK Parti-MHP İttifakı Türkiye genelinde oyların ve belediyelerin çoğuna sahip ama" diye yazıp sonra "Erdoğan gidiyor" hayallerine kapılan bu beyinsizleri, Financial Times uyandırdı. Mani-depresif vakanın içindekilere ""Kimse Edoğan'ın yakında devrileceğini düşünmesin" diye yazarak. Deliler koğuşunda biraz kafası çalışanlar da vardı. Ama bunların beyin ölümü gerçekleştiği için alınan yüzde 52'ye yakın oyu anlayamazlardı. Yine diktatör diye gelecekler... Aynı argümanı kullanan ve her seçim gecesinde ortalığı ayağa kaldırıp ülkeyi geren muhalefet son belediye seçimlerinde "Demokrasi"den bahsediyordu. Oh oh çok mutluydular...
Ülkede demokrasi vardı. Bir gecede bunu anlamışlardı... Bir teki bile "Diktatörlük" demedi bu "Soğan-Patates" muhalefetinin elemanları. Kim okuyup ÜFLEMİŞTİ bunlara bir anda acaba?
