Hamza Hoca ile Galatasaray'ın ilk kez bu kadar kötü oynadığını gördük..
Dinlenmiş oyunculardan oluşan Galatasaray takımının Mersin gibi mücadele gücü yüksek ve kompakt oyun anlayışını iyi oynayan bir ekibe karşı tam hakimiyetle oynayacaklarını düşündüm ama yanıldım.
Bir takım baştan aşağı yürüyerek mi oynar? Bir takım bu kadar kötü koşar mı? Sneijder, Umut, Burak, Emer Çolak, Telles, Chedjou, Sabri, Semih özellikle ilk yarıda sahada yoktu. Melo, Selçuk ve Muslera ile Galatasaray ayakta durmaya çalıştı.
Bu görüntünün nedeni şımarıklık mı, yoksa sorumsuzluk mu, ya da rakibi, "Nasıl olsa yeneriz" rehaveti mi?
İkinci yarıda Galatasaraylı oyuncuların istekli oyunu, yüksek mücadele gücü maçı geriden gelerek kazanmalarını sağladı.
Hamit'in girişi takıma güven verirken pas kalitesi ve topa hakimiyet de çoğaldı.
Sabri Burak'ın kazandığı ve attığı penaltının ve Umut'un attığı golün asistini yaptı. Galatasaray kazanırken Hakan Balta'ya ve Melo'ya şükretmeli.
Hamza Hoca Chedjou ve Telles'e baskı altındayken topu kullanma konusunda basit düşünmelerini hatırlatmalı. Aydınus'un vurdumduymazlığını anlatacağım.
Semih aldığı darbe sonucu yere yığıldı.
Tedaviden sonra ayağa kalktı ama sonra yere kapandı ve başı öne düştü.
O sırada Aydınus Mersinli bir oyuncuyla sohbet ediyordu. Semih'in yanına "Hadi sahayı terkedin" dercesine gitti. Sayın Aydınus'u ayıplıyorum ve insanlığa davet ediyorum.
