Ayrıca rakiplerin analizi de sağlıklı yapılmıyor.
Anderlecht önüne çıkan kadro, "İsimlerle maç kazanmak istiyorum" anlayışındaydı. 7 yabancı oyuncunun 11'de yer alması, yerlilerden sadece Semih, Veysel, Selçuk ve Burak'ın tercih edilmesi Prandelli'nin kamptan bu yana sergilediği "Formayı adaletli dağıtma" anlayışına aykırıydı.
İtalyan hoca "Benim tercihim" diyebilir. Baklava düzenindeki Galatasaray kadrosu ne yazık ki "Acemiler Mangası" gibiydi.
TELLES TORPİLLİ Mİ?
Eskişehir maçının iyisi Tarık Çamdal kulübede orta yapamayan, çalım atamayan, adam geçemeyen, pozisyon veren Telles kimden torpilliyse 11'deydi. Bir takımın sahada bir duruşu olur. Anderlecht koşan, basan ve mücadele eden bir rakip. Kenardan çok bağırmak işleri çözmüyor.
Doğru zamanda müdahale etmek gerekir. Örneğin; Anderlecht'in sağ beki cezalıydı, sağ açık oynayan Najar "Devşirme sağbeklik" yaptı. Stoper Nuytinck sakatlandı kaptan Olivier savunmanın göbeğine geçerken sol açık Acheampong sol beke tayin oldu.
Anderlecht savunmasının iki tarafında açıklar bek olmuş Galatasaray hala Dzemali ve Sneijder ile kanattan oynuyor. Olcan ya da Bruma'dan biri girmesi gerekir ama Prandelli rakip analizini yapamadığı için bunu düşünemiyor.
Uyumsuz Galatasaray isabetli pas yapamıyor, çok top kaybediyor ve İtalyan seyrediyor. Galatasaray golü yedi, Bruma oyuna girdi.
Maalesef; Prandelli'nin tercihleri ve değişiklikleri Nasreddin hocanın "Ya tutarsa" mantığına benziyor. Burak'ın attığı golle gelen beraberlik, G.Saray'ı yarışın içinde tuttu ama Aysal'ın Prandelli ile oturup adam gibi konuşması lazım.
