Sonra kocası ölmüş ve Ankara'ya ikinci kez gelin gelmiş.
Kızını evlendirmiş, 8 torunu olmuş. Anne-babamızı erken yaşta kaybettik. Bizi anneannem ve dedeliğim büyüttü.
Şimdi benim de iki evladım var. Ve anneannemin neler çektiğini anlayabiliyorum. Az önce gazetenizin üzerinde fasulye ayıklarken köşenizi gördüm, size tuhaf gelebilir ama paylaşmak istedim.
Düşünebiliyor musunuz canım anneannem yıllar yılı aynı fasulyeyi 12 nüfus için tek tek ayıklamış!
Fatma Kutlucan/Ankara S.U. CEVAP; Allah rahmet eylesin. Kolay değil tabii bu kadar çocuğa bakmak, yedirip içirmek, okutmak, dertlerine koşmak ve onları bir arada tutabilmek. Yalnız üvey dedenizi de minnetle anmak gerekir. Belli ki çok iyi insanmış, ayrıca anneannenizi çok sevmiş ve hepinizi bağrına basmış.
Nurlar içinde yatsınlar.
Bu arada fasulye ayıklama konusunda haklısınız, valla ben artık kılçıklarıyla pişiriyorum.
İnanın intikam değil!
Ben 34 yaşında, zamanında tecavüze uğramış bir kadınım. 18 yaşındayken sözlendim ama sonra anladım ki adamın niyeti benden faydalanmakmış. Sonunda zorla yaptı yapacağını. Mecburen evlendik. Tabi büyük kavgalar sonucunda boşandık.
Yaptığının hesabını sormak istedim, beni ve ailemi öldürmekle tehdit etti.
Olayın yarattığı çöküntü yıllarımı aldı. Neden şimdi diye sorarsanız, artık korkusuz ve güçlü bir kadınım. Geçte olsa gerçeklerin adalet yolu ile açığa çıkmasını istiyorum. Bana bir yol gösterin lütfen...
Rumuz; Bedel S.U.CEVAP; Öncelikle savcılığa dilekçe verin ve başınıza geleni anlatın.
O günlere şahit olanlar mutlaka vardır.
Yardımlarını isteyin. Sizi anlıyorum, içinizden geçen bu adamın adını dünyaya afişe etmek ama maalesef buraya yazmam yasal değil. Ama şimdilik. Davanızı kazanın -ki tüm kalbimle yanınızdayım- o zaman manşet bile atarız birlikte. Ki bu tip erkekler, uçkurları uğruna gencecik, masum kızların hayatlarını karartırken bir kez daha düşünsünler.
Ne yapmalıyım?
Ablacım 19 yaşındayım, benim sorunum ailem. Evde o kadar çok kavga gürültü var ki, artık beni sevmediklerini düşünmeye başladım. En başta üniversite konusu. Ben bu arada kapalıyım. Annebabama saygımdan bir şey demiyorum ama dayanamıyorum da... Ne yapmalıyım?
Rabia Biçen S.U. CEVAP; Önce senin gibi değerli bir evlada sahip olduklarını hatırlatmalısın ailene. Onların hayatları da önemli, fakat senin geleceğin hepsinden önemli. Sorunları nedir yazmamışsın ama her ne ise biraz erteleyip sana yönelmeleri lazım.
Birinci görevleri bu. Sen zaten olgun bir kızsın, bazı olumsuzlukların üstesinden gelebilirsin. Hatta anne-babana yardımcı olup onları şaşırtabilirsin bile. Oturt karşına konuş, 'Kendinize gelin, böyle yaparsanız beni kaybedersiniz' de. Verdiğim telefondan da beni ara, detaylı konuşalım.
OF KIZLAR OF!
Sosyal medyada sorunlara çözüm bulan sizin gibi bir sürü site ve köşe var. Ama arkadaşlarla karar verdik, biz gençleri ciddiye alan, bize insan muamelesi yapan bir tek Selda Abla'mız. Hele bir de özel telefonunuzu verip, insanlarla konuşuyorsunuz ya... Biz üç kafadarız, derdimiz 'kız'sızlık. Birimizin de şansı olmaz mı abla? Ama yok. Eli yüzü düzgün tipleriz ama ne zaman bir kızla yakınlaşsak salağa dönüyoruz.
Heyecan ve telaştan. Derdimize köklü bir çözüm lütfen? Rumuz;
Biladerler S.U. CEVAP; 'Biladerler' ha, vay canına! İnşallah kol kola verip racon kesen tipler değilsinizdir. Malum böyleleri, kız kısmının karşında süt dökmüş kuzuya dönüşür. Utancı yenmenin tek çaresi bol bol 'prova yapmaktır.' Aleme madara olmadan bir yer bulun ve içinizden biri beğendiğiniz kız olsun. Diğer ikiniz de kibar beyefendiler olarak önce selam verip sohbet açın. Üç beş provadan sonra inanın kendinizi daha rahat ifade ettiğinizi göreceksiniz.
