Öncesinde sınıfa arkadaşları olan kız gelir. Ağlıyordur. Sevgilisi terketmiştir, yazılıdan düşük almıştır, vesaire vesaire. Hemen oturduğu sırada ağlamaya başlar.
Belirli bir hiyerarşi gözetirler bu kızlar. Ağlayan kız oturduğu yerden ağlıyordur, bu bir hayat kuralı, ayakta ağlayanını görmedim. Bu kızlardan da, ağlayanın en samimi dostu olanı, can yoldaşı, kankası kızın yanına oturup sarılmakla; arada bir de sırtını sıvazlamakla mükelleftir.
Grubun diğer üyeleri ayakta bekleşirler. Bu mühim. Diğer gıcık kızlar hemen başında üşüşür hemen. Ne oldu me oldu falan diye... Kız anlatır işte. "Ay bebeğim üzülme sen" gibilerinden girizgah yapılır. Konu girizgah yapıldığıyla kalır. Ağlayan kızın etrafında bir tanesi yanına oturup hafif sarılmış, iki üç tanesi ayakta bekleşen kız grubu oluşur bu esnada. Ayaktaki kızlar konuya girmez öyle boş boş ileri bakarlar.
Arada üzülme, değmez falan derler. Bu bekleşenler arasında ağlayanı tuvalete götüren en samimi arkadaşıdır çoğu zaman. Tuvalete gider uzun süre gelmezler. Geldiklerinde ağlayan kız somurtur, en yakın arkadaşı ise diğer kızlara sorun yok anlamında kaş göz yapar.
Bir de bu gruba "Ne oldu ya" diye öküz gibi soru soran erkek evladı bulunur. Bunlar bu kız grubu tarafından püskürtülür "Ya bi git ya görmüyor musun kızın halini geri zekalı" diye...
AVCI
Bir avcı, evine gelen misafirlerine eski bir ayı postunu göstererek der ki: "Bu ayıyı Bolu ormanlarında vurmuştum."
Misafirlerden biri, bu palavraya inanmayıp sorar: "Nasıl olur? Bu kutup ayısıdır. Bolu'da bulunmaz."
Avcı gülümseyerek cevap verir: "Kardeşim ayı bu. Buranın kutup olmadığını, Bolu ormanları
olduğunu nereden bilsin?"
JÜRİ BAŞKANI
Temel Amerika'da mahkeme jüri başkanıdır mafya reisi idamla yargılanmaktadır. Temele baskı yaparlar. Hiç değilse müebbet hapis cezasına indirilmesini isterler. Karar aşamasında jüri odaya çekilir ve uzun bir süre sonra çıkarlar karar müebbettir. Mafya adamları Temeli kutlarlar. Temel çok uğraştım bu karar için der. Üyeler beraat dedi ben müebbet. Üyeleri İkna etmek çok zor oldu.
KONFERANS
Konferansçı, bir dinleyici kalabalığı karşısında şöyle diyordu: -Hata ettiğini anlayınca, ısrardan vazgeçen adam akıllıdır. Fakat haklı olduğunu bildiği halde fikrinden cayan adam... Konferansçı sözünü bitirmeden, dinleyenlerden orta yaşlı bir adam atıldı:
-Koca'dır.
ALKIŞLIYORUM
Büyük marketlerden birinde kasada kuyruktayız. Birden etrafa kötü bir koku yayılıyor, herkes yüzünü ekşitiyor "Kokunun kaynağı ben değilim" gibilerinden. Kuyrukta babasıyla bekleyen 8 yaşlarındaki bir veledin "Baba bu kokunun aynısından bizim banyoda da vardı." demesiyle, ortada kırmızı suratlı bir baba ve olayın faili bulunduğu için rahatlayıp tebessüm eden bizler.
