Ligin ikinci yarısında Trabzonspor'u başarılı kılan istikrarlı kadro yapısıydı. Fakat Antalyaspor maçıyla bu yapı çok bozuldu. Antalya maçında alınan farklı bir sonuç vardı. Yalnız N'Doye ve Rodallega'yı birlikte oynatma düşüncesi dünkü maçta görüldü ki sağlıklı bir tercih değil. N'doye'den Yusuf Yazıcı yaratamazsın. Takımın oyun aklı olan Yusuf'u sağ kenara yakın oynatmak son derece yanlış. N'Doye orta alan oyuncusu değil fakat bu role soyunup, geriye gelerek top almaya çalıştı.
İlk yarıda gol pozisyonu üretmede yetersiz bir Trabzonspor vardı. Daha çok hücum girişimlerini sol kenarda Olcay ile geliştirmeye çalıştılar. Sağ kenarda ise Pereira boşa çıktığında topla buluşturulamadı ya da topla buluştuğunda yalnız kaldı. Oyunun 40. dakikasında Okay'ın sakatlanarak oyundan çıkmasından sonra Castillo oyuna girdi, Olcay her zaman etkili olduğu sağ kenara geldi. Yusuf ise Okay'ın görevini üstlendi. İkinci yarıda orta alanlar çabuk geçildi ve her iki kalede de pozisyonlar oldu. İlk yarıya göre Trabzonspor'un sağ kenarı Olcay ve Pereira birlikteliğiyle daha etkili olduğu bir gerçek. Rodallega ve Olcay ile girilen net gol pozisyonları vardı. Yalnız önde oynayan oyuncuların top rakibe geçtiğinde geriye dönmekte zorlandıkları anda G.Birliği'nin etkili atakları vardı.
Maçın son 10 dakikalık bölümünde ise rakip alanda büyük bir baskı kurmalarına rağmen top üçüncü bölgeye geldiğinde final pası iyi yapılamadığı için gol pozisyonları sayısının artmadığını gördük. Ersun Yanal'ın bu maçtan çıkaracağı en önemli ders, takımı başarılı kılan ve oyuncuların performansını üst düzeye çıkaran oyun anlayışına geri dönmeli. Macera aramak, oyuncu mevkilerini değiştirmek hem oyuncuların performansının düşmesine hem de takımın olumsuz görüntüler vermesine neden oluyor.
MAÇIN EN iYiSi CLARO
Gençlerbirliği stoperi dün iyiydi.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ YUSUF
Bu kez istenilen düzeyde değildi.
