İnönü'yü, Ecevit'i, Baykal'ı "seçkinci" olarak niteliyor.
Kılıçdaroğlu'nu da "bürokrat" diye küçümsüyor.
Daha partinin başına geçmeden, geçmişteki liderleri elinin tersiyle itiyor.
Tek odalı bir evde doğduğu için kendisinin halkın içerisinden geldiğini, diğerlerinin gelmediğini vurgulamaya çalışıyor.
Hayatı boyunca abartıdan, gösterişten kaçınan, sıradan vatandaşlar gibi yaşamaya özen gösteren, bu yüzden de 50 yıl "Halkçı Ecevit" diye anılan eski liderini bile "seçkinci" olarak tanımlamaktan çekinmiyor.
***
Sarıgül, Ayşe Arman'ın sorularını yanıtlarken; bir oda dolusu elbise ve ayakkabıyla fotoğraf çektirmiş.
Ecevit yaşasa; eleştirilerini duysa, giyinme odasının fotoğraflarını görse, güler ve tepki vermeye bile gerek duymazdı herhalde.
Çünkü günde iki takım elbise değiştirdiğini söyleyen Mustafa Sarıgül'ün 1 yılda kullandığı elbiseyi Ecevit bir ömür boyunca kullanmamıştır...
***
Temiz ve titiz giyinmek "rol model" durumundaki liderler için tabi ki önemli.
Giyinmeyi sevebilirsiniz.
Çok sayıda elbise ve ayakkabı sahibi olabilirsiniz.
Ama bunu halkın gözüne sokmanın, imrendirmenin anlamı var mı?
Eskiden böyle şeyler "ayıp" sayılırdı.
"Ben halkın içinden geldim" demekle halkçı olunmuyor.
Empati yapmak önemli…
***
Sarıgül partinin başına geçme imkanı bulduğunda geçmişle bağlarını tamamen koparmayı planlıyor olabilir.
Fırsat bulursa buna engel yok.
Ama öncelikle seçtiği kelimelerin ne anlama geldiğini bilmesi gerekir.
Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre SEÇKİNCİ "Seçkin kimselerden yana olma durumu"dur.
Ecevit seçkin kimselerden yana bir lider miydi?
Veliahtı Zeki Sezer "seçkinci aydınlardan hep şikayet ederdi" diyor.
DSP Genel Başkanı Masum Türker'in tepkisi de aynı:
"Türkiye'de halkçı unvanı alan tek lider odur. DSP'yi de halkla birlikte kurmuştur."
***
Yakından tanıma olanağı bulduğum Ecevit "seçkinci" değildi, ama "seçkin" bir liderdi.
Türk Dil Kurumu'na göre "SEÇKİN" in anlamı şudur:
"Benzerleri arasında niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, üstün, mümtaz, güzide, mutena, elit."
Galiba Sarıgül'ün dili sürçtü!…
