Hiçbir dönemde ülkenin parlamentosu, Cumhurbaşkanı, Başbakanı, muhalefeti, bu sorunun çözümünde bu kadar samimi olmamıştı.
Bakın Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, TBMM'nin açılış töreninde açık açık "Kürt sorunu" ifadesini kullandı. Sorunun "öncelikli" olduğunu vurguladı ama çözüm için gösterilen çabaların "istismar edilmemesi" gerektiğine dikkat çekti.
Hükümetin bu konudaki gayretleri ortada.
"Siyaseten" riski yüksek olmasına rağmen birçok açılım yapıldı.
Demokratikleşme paketleri....
Kürtçe televizyon yayını ....
Dağdakilere silah bırakıp eve dönme imkanı...
Ama ne oldu?
Kürtler adına siyaset yaptığını öne sürenler her açılımı en can alıcı noktada sabote edip durmasını sağladılar.
İşte Habur'daki görüntüler.
Hala Türkiye'nin zihninde...
* * *
BDP siyaset yapıyor ama kendisini bir türlü "siyasi zemine" çekemiyor.
Oysa BDP'nin misyonu; silahları bıraktırıp, dağdakileri indirerek siyaset zeminini güçlendirmek olmalıydı.
Ama onlar bunu tercih etmediler.
Ne yaptılar?
İşte Leyla Zana'nın sözü: "Silah Kürtlerin sigortasıdır..."
* * *
Olacak şey değil.
Aslında açıkça görülüyor ki, bu söz provokasyon amacıyla söylenmiş.
Milletin sigortasını attırmak için..
Çünkü Türkiye'de yaşayan herkesin sigortası "birlikte yaşama arzusu"nun güçlü kılınmasıdır.
Bu isteğin zayıflatılması, çatışma ortamını körükler ki, böyle bir ortamda silah hiç kimsenin sigortası olmaz...
Olamaz.
En yakın tarihte Bosna'da neler olduğunu bütün dünya gördü.
Herkes eline silahları aldı, yüzbinlerce insan canından oldu.
Hala kazdıkça toplu mezarlar çıkıyor.
Oysa daha önce birbirleriyle "kardeşçe" yaşıyorlardı.
Aynı mahalleyi, aynı sokağı, hatta "Boşnak, Hırvat, Sırp" demeden aynı evi paylaşıyordu.
Tıpkı bizdeki Türk-Kürt evlilikleri gibi.
Ama kışkırtmalar sonucu, öyle bir gün geldi ki, aynı ülkeyi paylaşamaz oldular...
Şimdi o ülkenin şehir merkezlerinde mezarlıklar dolu.
Silahı "sigorta" olarak görenlerin mezarlıkları...
