Tarihi 28 Nisan 2016

Hükümsüzdür!

Adana'da 60 yaşındaki ilkokul öğretmeni, eşiyle birlikte 14 yıl önce yetiştirme yurdunda kalan kız çocuğunu koruyucu aile olarak yanına alıyor.
Ve öğretmenlik yaparken "sözde babalığa" soyunan 60 yaşındaki adam büyüyüp serpilmeye başlayan genç kızı taciz etmeye başlıyor.
Öğrenci kız tacizi cep telefonuyla görüntüye alıp ablasına izletiyor.
Gerçek annenin suç duyurusu üzerine soysuzluk ortaya çıkıyor.
Bu nasıl bir dünyadır?
Bu insanlar nerden türediler?
Kim çıkardı bunların içindeki şeytanları?
Çocuklara musallat olan ahlaksızların yaptıkları tacizler, son yıllarda "geleneksel" hale geldiyse, bunların önünü kesmek için ne yapmak gerekiyor?

***
Adamın biri arkadaşının erkek çocuğuna uzun bir süre cinsel istismarda bulunuyor.
Çocuk dayanamayıp ailesine söylüyor.
Aile şikayetçi oluyor.
Tacizci tutuksuz kalıyor ama olay yarım kalmıyor. Alıyor yanına kabadayı yakınlarını, kendisinden şikayetçi olan baba ile oğlu öldüresiye dövüyor.
Çocuk hastanede intihara kalkışıyor.
Tacizci kabadayılar cümleten özgür!

***
Siirt'te baba iki öz kızına tecavüz ediyor. Kızlar babalarını kameraya alıyor.
Kızların avukatı 6 ay boyunca uğraşıyor da, "nihayet" baba hakkında dava açılmasını sağlıyor.

***
Bu kadar kötü insanın varlığını hissetmek, çocuklarımızın geleceği adına kimseyi endişelendirmiyor mu?
Sokaklar yetmedi, okullar.
Okullar yetmedi koruyucu aileler.
Kadını ve çocuğu böylesine katleden erkek düzeninde yasaların hükmü yok.

***
Taciz edilen genç kızları, "Zaten yolluydu" diye belleyen vicdansızlar, bu çirkinliklerin temel taşlarını oluşturmuyor mu?
O ahlaksız öğretmenin tutuklanmasıyla, serbest bırakılması arasında kaç mevsimlik mesafe olduğunu sanıyorsunuz?

***
Annelerin dualı gözleriyle sabahları çocuklarını okula gönderdiği yıllarımız vardı. İnsanlığın paraya ve kahpeliğe yenilmediği zamanlar.
Ne kadınlar taciz edilirdi.
Ne çocuklar katledilirdi böylesine!

***
Birbirinin canına okuyanlar dünyasında böyle yazıların hükmünün olmadığını bildiğim halde inadına yazıyorum.
Ben çocukların tarafındayım.
Kadınların.
Çocukların taciz edilmesinden, kadınların katledilmesinden rahatsız olmayan varsa. Okumasınlar zaten!

Billy Paul
Çocukluğumun en önemli şarkılarından biriydi.
Grammy ödüllü "Me and Mrs. Jones..." Billy Paul'un ölümsüz şarkısı.
Billy Paul önceki gün 80 yaşında hayatını kaybetti. İnsanlar giderken ardında bıraktıklarıyla anılıyor.
O masum yıllarımın simgesi olan bu şarkının anlamına mahsuben. Harika bir caz şarkıcısına rahmet dilemek istedim.

Mutluluk Takvimi
* Kopardığından daha çok çiçek ek.
* Eve girince duş al.
* Çocuğunun öğretmenini tanı.
* Pozitif ol.


Çiçek satıyordu
Oturmuş yerde
Elbisesi kirli
Saçı beyazdı
Sevdiği dostları
Kim bilir nerde
Görse de kimseler
Tanıyamazdı

Toprağı kurumuş
Kırık dal şimdi
Denizler içinde
Batan sal şimdi
Hayatı dilinde
Bir masal şimdi
Anlatsa da kimse
Anlayamazdı

Hakkı YALÇIN