Bazı geceler yaşanır.
Dün Olimpiyat Stadı'nda harika bir heyecan vardı.
Gecenin öznesi Kartal'dı.
Cümlesi direniş.
Gördük ki, Beşiktaş ayakta kalma dersini ezberlemiş.
2 farkla öne geçtikten sonra beraberliği yakalayan bir rakibe karşı yeniden kazanma pozisyonu almak kolay iş değildi çünkü.
Onlar imece usulü takım ruhunu sahaya yansıtıp maçı kopardı.
Dün gece duran toplara da teşekkür ederiz.
Koşan adamlara da.
Mario Gomez, Gökhan Töre, Beck.
Gecenin yakasına öncelikle onların resimleri takılmalı.
Dün gece futbol kalitesi tartışılır ama heyecan vardı, duran toplar sergisinden gelen goller vardı.
Maçın başında daha pozitif olan ve karşı kalede görünen Fenerbahçe'ydi.
Tedirgin olan Beşiktaş.
Fenerbahçe'den beklenen gol Beşiktaş'tan geldi.
Birden mücadelenin şekli değişti. "Çivi çiviyi söker gibi!"
İki takımın da savunma kurgusu kendini ele verirken, Fenerbahçe maçı rakip kale önünde kaybetti.
Fernandao pozisyonları emen süngerdi.
Oyunun kaderini değiştiren adam olarak geceye mührünü bastı.
Van Persie de bir pozisyon harcadı ki, akıl almaz!
Buna karşılık Gomez gecenin önemli ismi oldu.
Gökhan Töre'nin ikinci yarıdaki yaratıcılığı ve mücadelesi de parmakla işaret edilecek kadar özeldi.
Nani dilbaz olmuş.
Sahadaki varlığını sadece hakeme laf yetiştirirken gördük.
Sonuç olarak kazananın hakkını vermeliyiz.
Saygıyı hak edenler adına.
