Bir ülkenin sorumluluğunu bu denli üstlenmek nasıl bir şey diye.
Hiçbir soruna yabancı olmadan.
Verdiği mücadelenin kalbine inildiği zaman ne kadar önemli olduğunu söylemeye gerek yok.
Ateşlere basa basa yürümek gibi.
Tayyip Erdoğan'ın kalemlere sığmayan duruşunu, biz de anlatamayız.
Kim bu kadar saygı uyandırdı?
Futbolda, sanatta, siyasette.
Ve halkın gözünde.
Eski fotoğraflarda elini cebine sokmuş bir delikanlı.
Gençliğinde her gece Heybeli'de mehtaba çıkmadı ama. Doruklara çıktı.
Hiçbir şarkıyı yarım bırakmadı.
Üstünde cesaretin kanatları, seyyah oldu ülkeyi gezdi. Molasız!
Onun için yokuşların bir anlamı yok.
Dünya politikasında hiçbir liderin gösteremediği direnci gösterdi.
Duruşu her dile çevrildi.
Hafife alınmasın sakın! Ülkeyi tarihi bir karanlığın yamacından çevirdi.
Yüzündeki çizgiler verdiği mücadelenin imzası gibi dururken.
O mücadeleyi takvim yaprakları da onaylıyor, yürekler de.
Üstelik hala göğsü yerinden fırlayacak gibi heyecanlı.
O kadar fırtınanın içinden yıkılmadan geçen bu ülkenin Tayyip Erdoğan'a bir borcu var.
İster vefa deyin. İster başkanlık.
Sadece alkışlamakla ödenmeyecek bir borç çünkü!
