Kürt insanı demokrasiyi sever. Kitap okumayı.
En çok da baş eğmezliği.
Çamur kokan mahallelerdeki çocuk sesleri.
Zılgıtlara avlu olan beşikler.
Bıyığı buz tutmuş erkekler, yüzündeki toprağın haritası olan kadınlar.
Filmlere konu olan töreleri, berdeller.
Cumartesi Anneleri, yargısız infazlar.
Ve onları nefrete sevk eden gerçekler.
Evleri yakılmıştır, köyleri yerle bir edilmiştir. Bayramını kutlamasına bile izin verilmediği yılları olmuştur.
Kimse inkar etmesin.
Tayyip Erdoğan'ı bu ülkede özel kılan gerçeklerden biridir Doğu.
Demokrasinin gevelediği bir dönemde, görünmeyen yolun sonundaki ışığı Tayyip Erdoğan tutmuştur.
CHP bir zamanlar kalesi olan topraklara, ayak basamayacak hale geldiyse, solcu özelliğini yitirdiği içindir.
O yüzden Selahattin Demirtaş, Kemal Kılıçdaroğlu'nun rakibi pozisyonunu almıştır.
CHP'nin içindeki "kaygan zeminde!"
Bugün Nevruz kutlanıyor.
Halaylarla omuz omuza.
Türkülerle sevişerek anadiliyle.
Mesele yoldan çıkmak değil artık, yolu sevmektir.
Hepimiz aynı toprağın insanlarıyız. Ve bu topraklarda ödeyeceğimiz bedel tektir.
