Kötü futbolu özne yapsak da, bu gerçeği yok saymayalım.
Dünkü Fenerbahçe'nin yanlışları kadar, Karabükspor'un özel bir durumda maça çıktığını da belirtelim. Çünkü kurşun kalemle yazdığı istifası silinse de, Tolunay Kafkas'a sadakatin, Karabükspor için dayanışma gerçeği olacağı belliydi.
Onlar geçmiş maçların dışında farklı bir direnç gösterdiler, hatta golü de buldular hatta uzatma dakikalarında beraberliğin kıyısından bile geçtiler ama güçleri bu kadarına yetti.
Geceye parantez açarsak. "Karabükspor kendini ezdirmeden yenildi."
***
Fenerbahçe adına orta alanda derin bir sorun vardı.
Geçen haftaki orta alan gökkuşağı.
Bu hafta yokuş aşağı.
Geçen hafta hayran kaldığımız orta alandaki ruhsal dinginlik rakibi yıpratan hız, dün gece askıda.
Rakibe kolay geçiş izni verildi, alan savunmasında aksaklıklar yaşandı.
Bunun sebebi öncelikle Kuyt'un sakatlığı.
Kuyt durunca, Gökhan Gönül'ün çıkışları da arızalandı.
Selçuk ve Mehmet Topal ikilisinin getirdiği dirençle, kaybettirdiği hız tersine ödeşmeydi.
Çok şeyin de sebebiydi.
***
Emenike'nin kendini maça ait hissetmediği bir ilk yarı vardı.
Bu yarıda boş Emenike'nin boş koşuları kadar, arkadaşlarının ona uzattığı "kes yapıştır" topların da etkisi vardı. Yine de oyundan kopmamaya özen gösterdi.
Alper'de düşüş var, direnci yok.
Diego'nun anlık parıltılarıyla, kabuğuna çekilmiş halleri arasındaki kopukluk dileriz bir maçlıktır.
***
Yani geceyi özetlersek! "İsmail Kartal'ın intihar teşebbüsü yarım kaldı."
Bir takım kendi yanlışlarına yenilmediyse.
Sebebi savunmantın direnci ve özellikle de Volkan Demirel'dir.
