İşlem hacmi her geçen gün yükseliyor.
Müsait olanı şerefsize dönüştüren bir sistem var.
İlkokul öğrencilerine musallat olanların borsasında çakallar at koşturuyor.
Yağcılık, tetikçilik borsası bire bin veriyor
Soysuz erkekler borsası geçen yılı 228 kadın cinayetiyle kapatmıştı.
Bu yılın ilk üç ayında 61 kadın cinayeti var.
Çoğu da, hastanelerde yaşam mücadelesi veriyor.
Görünen o ki, rekor kırılacak!
Utanç borsasında çakallık prim yapıyor.
Eskiden ülkeyi ayağa kaldıran nadir soysuzluklar, şimdi kendini yenilemiş haliyle itibar bile görüyor.
Bunun adına "oluşturulmuş kültür" deniyor.
Ellerini ovuşturanlar borsasında paraya para demiyor soysuzlar!
Saygıdan sevgiden uzaklaşmanın söylemleriyle bile, insanlık borsasısın açılması mümkün değil.
Sadece düşmanlık yakınlaşıyor.
Vicdan seviyesi, deniz seviyesinin altına düştü.
O yüzden yükselen değer alçaklık.
Ayaklarının üzerinde yaşamakla, dizüstü yaşamak arasındaki tercihini "akıllıca" kullananlara "uyanık" deniyor ya...
Böyle bir borsanın yoksul bıraktığı insan olmanın gururu da başka bir şey.
Demokrasi tutuklu, saldırganlık serbest.
Parasız eğitim isteyenler tutuklu, katiller, uyuşturucu kaçakçıları, sübyancılar serbest.
Haksızlık, hukuksuzluk parsayı toplarken Zalimliğin borusu öterken, çocukla çocuk olanlar korosunun sesi, savaş meydanına düşen bir ağustos böceği kadar bile duyulmazken.
Farz edin ki, bir sinek vızıldadı!
Bu yazıyı okurken!
Neyse...
İnsanlar paranın değil hayallerinin peşinden gitmeli.
O hayaller paralandıysa.
Kendini terk etmeli!
***
Sorumsuzluk!
Kars'ta 9 yaşındaki Mert'e tecavüz edip öldüren katilin ailesi şehri terk etti.
Evlerini satılığa çıkardılar.
Gazetelerde fotoğraflar yayınlanıyor. "Bu evler acilen satılık."
Altında kocaman telefon numarası.
Linç toplumunda katilden alamadıkları hırsı, ailesinden almak isteyen binlerce insan varken, o fotoğraftaki telefon numarasını gizlemek gazetecilik ahlakı değil mi?
Aile o suçun bedelini fazlasıyla ödeyecek de, biraz insaf gerekmiyor mu?
Ya da sorumluluk?
Mutluluk Takvimi
Açık havada kahvaltı yap. Spor ayakkabı giy. Vicdanına tutsak ol.Hayat görünmez ufukta
Umutlar hep karanlıkta
Sırtımızdan vurulduk da
Ölmüyoruz ölmüyoruz
Kan yağıyor gözümüzden
Dert damlıyor yüzümüzden
Namus bildik sözümüzden
Dönmüyoruz dönmüyoruz
Günler geçti beklemekle
Derdi derde eklemekle
Her akşam kuru ekmekle
Doymuyoruz doymuyoruz
Hakkı YALÇIN
