Dünkü sonuç futbolun alın terine duyduğu saygıdır.
Sezon başından beri gösterilen onurlu mücadelenin Fenerbahçe'ye teşekkürü.
Çünkü bunca kumpasa karşılık bu başarı çok şey demektir.
Som altından bir gurur.
***
Dün gece yokluğu hissedilenler bir kenara, varlıklarıyla dikkat çeken isimler vardı.
Kadlec hatasız oynadı.
Noktayı da iki golle koydu.
Meireles'te şaşırtıcı bir disiplin dikkat çekiyor. Dün rakibi bozarken bozulmayan adamdı.
Sahadaki en özel isim Caner'di. Attığı gol de geceye uygundu. İğne deliğinden fil geçirmek gibi.
İkinci yarıdaki Fenerbahçe'nin deplasmanda oynar gibi bir tavır takınmasının tedirgin eden bir yanı vardı ama Alper Potuk'un çıkış hızına hiçbir Antalyalı futbolcu sahip değildi.
***
Sahada bir hakem vardı ki, evlere şenlik.
Antalyasporlu futbolcular gece boyunca Salih'i dövdü.
Isaac gözünün önünde Salih'e kasti olarak dirseği geçirdi, kesin kırmızı kart. Ama hakem "Salih faul yaptı" dedi.
Buna karşılık, Salih'in rakibine dokunmadığı ve sarı kart gördüğü pozisyona bakın.
O pozisyon Antalya'nın golünü getirdi. "Bu golün bu gecede ne işi var?" sorusunun karşılığı? "Bu hakemin sahada ne işi var?"
***
Sonuç olarak...
O kadar eksiğe rağmen kazanmak ruhunun temsilcileri vardı sahada.
Şampiyonluğun er kişileri.
Onların sahaya yaydıkları enerji, eksiklerin yokluğunu varlığa çevirmenin ta kendisiydi.
O yüzden gecenin sonunda başları yıldızlardaydı.
Ayakları Samanyolu'nda.
