Konu: Türkiye'de Baba Olmak başlıklı panel.
Esprinin kaynağı Cem Yılmaz.
Bir insan hem komik, hem saygılı, hem aile babası olabiliyorsa.
Üstelik sisteme yaltaklık yapmıyorsa.
Patlayan flaşlara, uzatılan mikrofonlara "adam gibi" karşılık veriyorsa.
Ve katıldığı panelde sorunları işaret etmenin işaret fişeği de oluyorsa.
O gerçek bir sanatçıdır.
Vasıfsız elemanların politikaya, sanatçılığa hatta gazeteciliğe soyunduğu bir ülkede.
Cem Yılmaz'ın giyindiği kimlik bazen sanatın da ötesindedir.
Sevmeyi aşmış, insanlığın her zerresine bulaşmış birinin, güldürürken düşündürmesi de kendine hastır.
Cem Yılmaz'ın gözlemleri, Türkiye'de ne politika sahnesinde, ne sanat dünyasında hiç kimsede mevcut değil.
Oğluna "Kemal bebek" diyenlere espri üretirken, "pilli bebek fabrikası sahibi" değil, baba olduğunu hatırlatırken gösterdiği tavır herkese has değil.
Bilgi yumağı.
Ayrıca bütün ödülleri silip süpüren sahte sanat dünyasında, halkın teselli meleği olabilmek kolay mı?
Düşünüyorum da...
Barış görüşmelerine Cem Yılmaz da katılmalıydı.
Anayasa taslağında parmak izi bulunmalıydı.
Yoo hiç komik değil!
Bir adam ince esprilerin sahibi, hem demokratik, hem dürüst oluyorsa.
Zekası su götürmez biçimde ayaktaysa.
Böyle meselelerde "birkaç cümlelik" söz sahibi olmasında da sakınca yok.
En azından bizim için!
* * *
MELEKLERİ ÖLDÜRMEK
Adam hamile sevgilisini tabancayla vuruyor, bebeğin ölümüne sebep oluyor.
Mahkemenin kararı, sevgilisini kasten öldürmeye teşebbüs ve iyi hal nedeniyle 12 yıl 6 ay ceza.
Bebeğin ölümüne ceza yok.
Melekleri öldürmek bu ülkede ne zaman hak ettiği cezayı aldı ki zaten!
* * *
NE KADAR ACI
Eski İzmir Müftüsü İbrahim Acar, Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez'in "İzmir'in dindarlığı farklı" sözlerine cevap verdi.
"8 yıllık müftülük süremde, İzmir halkıyla ilgili sıkıntı görmedim."
Bunun tartışılması bile ne kadar acı!
Üstelik barışa yolculuk ederken.
* * *
Şeytan çok zaman insanların kalbinde gizlenir.
* * *
Ekonomi notumuz yükseldi. Demokrasi notumuzu da yükseltsek, kim tutar bizi!
* * *
30 Mart 2013
Mutluluk takvimi
Kendine yeni bir hayat kur.
Tiyatroya git.
Sokaktaki yaşlı kadından mendil satın al.
Anne köpeği doyur.
* * *
Aşk koymuştum adını
Demek ki yanılmışım
Bütün insanlar aynı
Seni farklı sanmışım
Bıraktığın nefretle
Hayata daha çok
Bağlanıyorum
Başım dik, sevinme
Ağlamıyorum
Yalanların eğlensin
Bu hüzünlü fasılda
Yarım kalan şarkıların
Gerisini sen fısılda
Beni öldürdün farz et
Ama bu şehirde
Seni asla affetmeyen
Birinin yaşadığını
Sakın unutma
Hakkı YALÇIN
