Dün gece oynadığımız futbolun karşılığı galibiyetti.
Ama futbolun çemberi bazen talihsizliğe dönüyor.
* * *
Rakip, Avrupai bir sistemin etkili temsilcilerinden.
Hem bol pas yapıyor, hem orta alanı çabuk geçiyorlar.
Pozisyonla temasları da diri.
İlk çeyrekte seyirciydik de, ne zaman ki direncimiz ortaya çıktı, bizim takım öne çıktı.
Ne zaman ki, Arda Turan adam eksiltmenin ve yaratıcılığın ismi olarak sahneye çıktı.
Bizim takım pozisyonlar buldu.
Burak Yılmaz iki pozisyonda bencillik yörüngesine sapmasa ilk yarıyı önde kapatabilirdik.
* * *
İkinci yarıda takım olmanın bütün hallerini sergileyen bir milli takım vardı sahada.
Anlam bütünlüğü hiç kaybolmadı.
Berbat bir penaltıyla yenik düştük ama oyundan düşmedik.
Gençlik devriminin bu takıma neler kattığını de bu yarıda daha iyi gördük.
Kerim Frei'ya bayıldım, Alper Potuk çok iş yapar.
Beni en çok şaşırtan isimlerden biri Bekir'di.
Takımda forma giymeyi, zihninde kotarmış bir güven içindeydi.
Hatasız oynadı Tribündeki seyirci için parantez açmalıyım.
Harikaydılar.
* * *
Dünkü mücadelede takımdaki sadakati gördüm.
Geleceğe hazırlığın önsözünde kayıplar yaşamış ama henüz son sözünü söylememiş bir topluluk gördüm.
Bitti sanılan yerden başlayacak bir umudun resmini...
Öyle ya, Abdullah Avcı'nın dediği gibi.
"Turnuvaya nasıl başladığın değil, nasıl bitirdiğin önemli."
* * *
Yüreklerde oy verme işlemi tamamlandı. "Gençlik devrimine devam."
