Şikeden de, örgüt suçundan da ceza aldı.
Mahkemenin verdiği karara herkes saygı duymalı.
Ortadaki kanıtların varlığını da inkar etmemeli.
Ama akıllardaki soru işaretleri de yerini bulmalı. "Herkese eşit adalet uygulandı mı?" Çünkü, bir yıl boyunca, dalgaların kıyısında kalmayı değil, içine girmeyi tercih eden Fenerbahçeli taraftarların kendilerine haksızlık yapıldıklarına dair inancı var.
O yüzden, başkalarına yanlış gelenlerin, Fenerbahçe taraftarı için katıksız doğru olmasının önüne geçebilmek pek mümkün değil.
Suçlamayı apolet sayanlar bile var. Tahliye sonrasındaki görkemli sevgiye baktım.
Fenerbahçe'nin yüzyıllık tarihine berbat bir miras bırakmakla, Fenerbahçe taraftarının gönlünde taht kurmak arasında koca bir uçurum olabilir.
O uçuruma Aziz Yıldırım posterleri açılıyorsa.
Bu sevdaya kanat takılmış demektir.
Aziz Yıldırım'ın tahliyesiyle, Fenerbahçe taraftarının görkemli duruşu arasındaki bağın adı "aşktır."
Başkaları yadırgasa da, derin bir aşk.
Bu aşka saygı duymak gerekiyor.
Her kulübün böyle taraftarı yok çünkü. Türk futbolu bundan sonrasında, kire bulaşmadan yolculuğunu sürdürür mü?
Şehirlerarası terörün beli kırılır mı?
Avrupa'da saygı görür mü?
Siyaset ve ticaret futbolumuzu esir almaktan vazgeçer mi?
Bekleyip göreceğiz.
