Bunu en çok diktatörler yapar.
Bütün dünyada katliamlar bir projedir.
Kahpelik rolleriyle ünlenmiş politikacıların projesi.
Avrupalı ya da Amerikalı.
Onların piyasasında insan köledir.
Ya da öldürülmeye müsait canlılar.
Suriye'de bir insanlık dramı yaşanırken, Esad'ın askerleri hedef büyütüyor.
Her gün binlerce cana kıyılıyor.
Yaşamak imkansız!
Çiçekli sedirlerin üzerinde oynarken çocuklar, silahlar, bombalar patlıyor.
Havadan, karadan.
Plastik bebeklerin bile kolları kopmuş.
Gökyüzü siyah, kan her yeri kaplıyor.
Napalm bir bombadır.
Avrupalı politikacıların "Napalım?" yavşaklığı bombadan beter.
Zalimliğin muhabbet tellalları için işler tıkırında.
Bu kadar ölü yetmez, arkası yarın!
Ölen insanların hikayesini, gazeteler yazmıyor, televizyonlar gizliyor.
Sadece Tayyip Erdoğan'ın haykırışları var.
Gerçekleri dünyanın gözüne sokmak istiyor da, duyan yok.
Arsız Esad'dan namussuzluğun çakal sesi. "İstifa etmeyeceğim. Katliama devam!"
Yapraksan kımılda.
Kalemsen yaz.
Topraksan fışkır.
İnsansan haykır.
Bilinmelidir ki...
Yaşamak her canlı için haktır.
Bakmayın onların dişlerindeki kan izlerine.
Bütün diktatörler alçaktır!
* * *
YOK MU BİR İLGİLİ?
Hatay'da 105 yaşındaki halasına bakıcı raporu almak için çırpınan İbrahim Saz adlı vatandaşı 3 gün önce yazmıştım.
Ne defalarca başvurduğu valilikten, ne Adana ve Hatay'da hastanelerden aldığı raporlar, ihtiyaç duyulan bir kadının bakımına destek sağlamadı. "Yaşlıları koruyoruz" diyen devlet anlayışına inancını her gün biraz daha yitiriyor.
İbrahim Saz, önceki gün Antakya Huzurevi'ne telefon açtı. Halasının durumunu anlattı, sonuç "yerimiz yok."
Ertesi günü başka isimle, evi ve emekli parası olan bir kimliğe bürünüp huzurevini aradı. "Buyurun bekliyoruz."
Parası olmayan yaşlı insanlar ölsün, gururu da ilgisiz yetkililere kalsın.
* * *
Aşktan kurtulmak onu tutulmak kadar kolay değildir.
* * *
Aşktan kurtulmak onu tutulmak kadar kolay değildir. Çalışmayan
insanlar, genellikle çalışanlardan daha yorgun olurlar.
* * *
8 Şubat 2012
Mutluluk takvimi
Bugün doğanların gününü kutla. Çocuklara kendi çocukluğunu anlat. Kimsenin seni üzmesine izin verme.* * *
Nasıl yanardı gözlerin
Isınırdım geceleri
Sen bıraktın boğazıma
Düğümlenen heceleri
Boşuna aşık olmadım
İsminden güzeldi yüzün
Bu dört duvar arasında
Şimdi bana kalan hüzün
Bıraktığın gibi
Bulursun beni
Resmine sımsıkı
Sarılmış halde
Dönmek için gider
Gerçek sevenler
Nerde benim sevdam
Gözlerin nerde
Hakkı YALÇIN
