Her tartışmaya açıktır da, iktidar meselesinde tadilat nedeniyle kapalıdır.
Politik hayatı hiçbir risk taşımaz.
Yıkmakta üstüne yoktur.
Yıkar, yıkar, yıkar...
Sonra birden bir duvar ustası gibi ortaya çıkar.
Deniz Baykal yerinde sayar da, mazinin tozlu raflarında namını yürütür.
Karbon söylemleri vardır.
Partisi ona kurban olur.
Problem yaratma kurumu başkanı gibidir.
El uzatanları iter, iter, iter...
Sonra birden barış elçisi olur, uzlaşmanın kapısında biter
Deniz Baykal, iktidar koleksiyoncusu, bir ana muhalefet uzmanıdır.
İktidarın neticelerine sebep olur.
Ayakları su toplamıştır, yerinde sayan düşlerinin.
Yalan vaatlerin afişlerini basar.
Oy uğruna çarşafa dolanır da, sıkışınca Atatürk'ün duvarlarına sloganlar yazar.
Yazar, yazar, yazar.
Sonra birden siler.
Deniz Baykal, koltuğunu sevdiği kadar, hiçbir şeyi sevmemiştir.
Yaşıtlarının yaşaması için de çaba göstermemiştir, şimdiki gençler için de...
Parti içindeki bütün seçimleri kazanmıştır da, biraz kenara çekilse ne kaybeder.
Yine de hakkını verelim.
Deniz Baykal kibardır, efendi adamdır.
Zarif fikirleri vardır ama...
Nedense, önde gidenleri hep geriden seyreder.
Hiçbir şey sebepsiz yaşanmıyor.
Hiçbir şey.
