İtalya'da düzenlenen 'Dünya Geri Geri Koşu Atletizm Şampiyonası' nda (Retro) 2 altın, 1 ikincilik elde eden Ömer Aslan Antalya'da bir lokantada garson olarak çalışıyor. Akdeniz Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu mezunu olan dünya şampiyonu Aslan, şimdiye kadar elde ettiği başarıların tümünü kendi imkanlarıyla sırtladı.

* Geri geri koşmak nereden aklına geldi?
Türkiye'de bu branş çok yeni. Yani kimse bilmiyor. Ben de; düzenlenen şampiyona ve yarışmalarda bu sporu yapabilir miyim, yapamaz mıyım, diye çok düşündüm. Eurosport'ta sürekli bu yarışları izliyordum. Akdeniz Üniversitesi son sınıfta bu branşı yapmaya başladım. Öncelikle herkes çok garipsedi tabii. Ancak üst üste yapılan Avrupa şampiyonaları ve Uluslararası yarışmalara katılıp dereceler elde etmeye başladıkça dikkat çekmeyi başardım.

HERKESİ GEÇTİ
* Diğer atletleri geride mi bıraktın?
Evet, atletizm sahasında yaptığım çalışmalarda düz koşu yapan atletlerle antrenman yapıyor ve kendimi sınıyorum. Çoğu benimle koşarken zorlanıyor.

* Peki, bunu senden başka deneyen var mı?
Hayır, yok. Ama bu branşı yapmak isteyen çok sporcu var. Ancak ne olup olmayacağı bir türlü belli olmadığı için henüz başlayan olmadı.

* Federasyon bu konuda ne yapıyor?
Geri Geri Koşu'nun federasyonu yok. Yani Türkiye'de bir tek ben varım. Tek başıma bir federasyon olamayacağına göre... Şu anda Atletizm Federasyonu beni yakından takip ediyor.

RETRO ŞAMPİYONASI
* Avrupa da bu branşın çok yaygın olduğunu biliyoruz. Türkiye de nasıl yaygınlaşacak?
Tabii ki öncelikle bunu bir programa almak gerekiyor. Nasıl ki okullar arası atletizm şampiyonası yapılıyorsa okullar ve kulüpler arası 'geri geri koşu' (Retro) şampiyonaları düzenlenmesi gerekiyor. Yani tabana inmek gerek. Bunun alt yapısı okullar ve kulüplerdir. Üniversitede de yaygınlaştırmak gerekiyor. Çünkü üniversiteler bu branş için potansiyele sahip.

* İtalya'daki şampiyonadan söz edelim. Nasıl başardın?
Tam 1 yıldır bu şampiyonaya hazırlanıyordum. Geçtiğimiz yıl bir kez daha İtalya'da şampiyonaya katılmıştım ve büyük bir tecrübe edinmiştim. Çok iyi retrocular var. Avrupa bu işi profesyonel olarak yapıyor. Tam donanımlı, bu performansı kazanca dönüştürebiliyorlar. Her hallerinden bu işi ciddiye aldıkları belli

* Bizde ciddiye alınmıyor mu ?
Ben aldım işte.

* İtalya'da dünya rekoru kırdın. Türkiye'yi temsilen bir şampiyonada birincilik kürsüsüne çıktın.
İnanın bu başarıyı elde edeceğimden çok emindim. Çok çalıştım. Çok koştum. Çok emek harcadım. Ancak çektiğim bütün zahmetlere değdi.

'GERÇEKTEN ZORLANDIM'
* Neler yaşadın? Ne tür sıkıntılarla karşılaştın?
Her şeyden önemlisi ben bu sporu yapmaya başladığım da öğrenciydim. Kendi zaruri ihtiyaçlarımı zar zor karşılayabilirken bir de retro için ayrıca bakmam gerekiyordu kendime.

* Ancak İtalya'da dünya rekoru kırdın, değil mi?
32 saniye ile dünya rekoru Retro branşında artık bir Türk'e ait. Avrupa yıllarca kendi içinde bu yarışmada kimseye bu ünvanı bırakmamış. Böylesine önemli bir başarılı elde ettiğim için hem de rekor egale ederek başardığım için çok sevinçliyim.

* Okulunu bitirdin... Seni neler bekliyor?
Okulumu geç de olsa bitirdim. Milli Forma mı, yoksa gelecek korkusu mu? İkisi arasında çok gidip geldim. Antrenmanlara vakit ayırdığım zaman derslerden geri kalıyor, derslere vakit ayırdığım zaman da retrodan geri kalıyordum. İkisini dengede tutabilmek için çok çaba gösterdim. Halen daha ayaklarımın üzerinde durabilmem ve retroyu Dünya Şampiyonu'na yakışır bir şekilde elimde tutabilmem için gerçek anlamda desteğe ihtiyacım var. KPS sınavlarına ciddi şekilde hazırlanabildiğim söylenemez. Girdiğim sınavda milli yarışmaya hazırlandığım için beklenen puanı alamadım. Bu yüzden sınavı başarıyla tamamlayamadım.

ÖĞRENCİ ŞAMPİYON
* Dünya Şampiyonu oldun ancak garson olarak çalışıyorsun. Sende bu rahatsızlık yaratmıyor mu?
Yıllarca üniversite mezunu olabilmek için dirsek çürüttük. Ancak bunun için de KPS sınavı var. Bu sınavı geçene kadar böyle işlerde çalışmaya devam edeceğim. Bundan asla utanmıyorum. Çalışmak zorundayım ve ayakta durmak, retroya devam etmek zorundayım. İnanıyorum ki; bundan sonra beni daha güzel günler bekliyor. Antalyalılar, Atletizm Federasyonumuz ve sponsor olmak isteyenler sayesinde kendimi daha da güçlü hissedeceğim.

* İtalya'nın Parma şehrinde kaç sporcuyla yarıştın?
20 ülkeden 150 sporcuyla yarıştım. Avrupa çok iyi hazırlanmış bu şampiyonaya. Ancak ben her şeyi ve herkesi geride bırakmayı başardım.

'ÇOK ÇALIŞIYORUM'
* Günde kaç saat antrenman yapıyorsun?
4-5 saat çalıştığım oluyor. İşten arta kalan zamanımı antrenman yaparak geçiriyorum. Çalıştığım işyeri sahibi Hakan Sarıcaoğlu bana imkanları ölçüsünde destek oluyor ancak yeterli değil. Dünya şampiyonasına gidiyorsunuz, ne sponsorunuz var, ne de malzeme konusunda sizi sırtlayacak bir kurum, kuruluş. İnanın, orda olsaydınız da görseydiniz. Formasında sponsor tanıtımı olmayan tek atlet bendim. Bu beni çok üzdü. Tüm atletlerin neredeyse sponsorları nedeniyle forması gözükmüyordu. Ben bütün zorluklara rağmen bunu başardım.

* Türkiye Atletizm Federasyonu yetkililerinin kendisini arayarak çalışmaları hakkında bilgi aldığında ve şampiyonaya gidiş için uçak biletini karşılama sözünü vermesi seni nasıl etkiledi?
Eğer bu destek gelmemiş olsaydı şampiyonaya gidemeyecektim. Son ana kadar umudumu hiç yitirmedim. 2 yıldan bu yana kendimi geliştirmek için büyük çaba sarfettim. Tamamen kendi imkanlarımla gittiğim Avrupa şampiyonalarında dereceler aldım. Bu alanda dünya rekoru 200 metrede 32.70 saniye. Benim rekorum ise 200 metrede 32 saniye. Dünya Şampiyonası'na hiçbir sponsor olmadan hazırlandım. Seyahat masraflarını borç alarak ve garsonluk yaparak karşıladım. İtalya'ya gitmeden önce sponsor talebimi tüm yetkililerimize ve şirket temsilcilerimize duyurmama rağmen bir sonuç alamadım. Hiç kimse bu alanda yarışan bir sporcuya destek olmak istemiyor. Türkiye'ye altın madalya ve dünya rekoru getirdiğim için çok mutluyum. Uçak biletim dışında hiçbir masrafımı karşılayacak sponsorum olmadan bu büyük başarıyı elde ettim. Bunun için şampiyonaya kadar garsonluk yaparak para biriktirmeye çalıştım.